d. zauważone ograniczenia w leczeniu i rehabilitacji, sprzyjające nawrotom choroby
e. występujące zagrożenie powikłaniami
f. stopień samodzielnego funkcjonowania pacjenta wg skali samodzielności
g. rodzaje czynności, których pielęgniarka powinna nauczyć pacj^®? i członków rodzinj&bf unikać pogorszenia stanu klinicznego^ zminimalizował jęiySl wpiipfenia jpówikłań
h. okreUwili wg§Mn<$gci opiekuńczo-pielęgnacyjnej rodziny ocei^płsoJ^.iy^fipipŚlffll^^cljBroiHS-
k. propozycj e możliwych liiifrpippps|g.
Pielęgniarka ocenia:
• sytuację chorego w rodzinie np. niewystarczająca opieka lub nadmiar
• możliwości udziału rodziny we wspomaganiu chorego w profilaktyce powikłań
• ' ocenia wpływ rodziny i społeczności lokalnej na przebieg procesu
:iSczema[ - nieSji^ dęsfpółpifgil
Wydolność opiekuńcza- pielęgnacyjna rodziny składa się z 6 elementów, które podlegają ocenie pielęgniarskiej.
Wg Kawczyńskiej- Butrym są to:
1 ,* !If$dza j ssrt|jętnfiiy członkćta? rodziny 8j strukturąitSdziny
3. sprawn^lć fizyczna i psychiczna jej członków
4. funkcjonowanie społeczne członków rodziny
5. sytuacj a bytowa rodziny
6. fi|^ejog#wgitie emocjonalne - więźli rodzinie
Reakcje rodziny na chorobę określa się w wymiarze:
1. emocjonalnym obejmującym fazy:
b. reakcji przystosowania
c. reakcji orientacji
2. interakcyjnym- dyfónans między oczekiwaniami na opiekę, a opieką otrzymywaną wyróżnia się tu sytuacje:
a. równowagi
b. nadopiekuńcznlci
c. deftii?t||4>pil|i
6