32389 P170310 440003

i

Pierwotne klębuszkowo zapalenia nerek

1.33

Do leków wpływających na mediatory uszkodzenia klębuszku naUtiUi-I | fadometacyna (Metindol) stosowane w dawce 2 mg/kg mc. nt dobę, JEżSk ^l,'ⁿ jest bardzo silnym inhibitorem syntezy prostaglandyn, hamuje f/onoólo '¹'P'' leję płytek i uwalnianie z nich amin wazoaktywnych, hamuje cbemotnksję leukocytów. Może powodować zmniejszenie przesączania kłębu*'/,kowego, <^,WI działanie ulcerogenne; 2) kwas acetylosalicylowy (Aspirln) silnie hamuje "'I'*' gację płytek przez blokowanie cyklooksygenazy. Enzym ten jest niezbędny tuo tylko do produkcji tromboksanu przez płytki, lecz także do produkcji prosta-cykliny przez śródbłonek naczyń. Zbyt duże dawki preparatu Aspirln mogą wskutek tego ostatniego mechanizmu oddziaływać niekorzystnie. Obecni uważa się, że dawka optymalna wynosi 3,5 mg/kg mc,; 3) dlplrydnrnol (Curon-tyl, Persantin) hamuje również agregację płytek. Lek ten tworzy Z gllkoproteiną osocza nieczynny kompleks i musi być’stosowany w dużych dawkach •— CO najmniej 10 fng/kg mc.; 4) heparyno wywiera działanie antytromhlnowe, onty-komplementarne oraz hamuje chemotaksją neutrollll. Dawka wyjściowo wynosi 600 j./kg mc. na dobę. Modyfikuje się ją tak, aby czas kaoilnowo-kelalinowy utrzymywał się między 80—120 s.

Istnieje duża rozbieżność poglądów co.do wyboru optymalnej metody lecenia różnych postaci kzn. Jest to spowodowane brakiem odpowiedniej liczby badań kontrolnych pozwalających ocenić obiektywnie odległe wyniki leczenia reprezentatywnych grup chorych. Na ogól uważa się, że przypadki rozplerno-wego mezangialnego, ogniskowego szkllwlcjąccgo i błoniastego kzn. należy leczyć w sposób obowiązujący w nerczycy lipoldowoj, Oczywiście; oporność na gfikokortykosteroidy jest w tych postaciach kzn, zjawiskiem występującym często, a wyniki leczenia cyklofoslamldem lub chlorambucllem (I-eukeran) również często niezadowalające. W przypadkach szczególnie opornych możno próbować skojarzonego leczenia azatlopryną (Imuranj, chlorambucllem (Leuko-ran) i małymi dawkami prednizonu (Encorton 0,5 mg/kg mc. no W h), W rne-zangiokapilarnym kzn., które jest szczególnie oporne na leczenie, stosunkowo najlepsze wyniki uzyskuje się za pomocą indomelacyny lub cyklofoslarnldu (Endozan) albo połączenia obu tych leków. Zaleca się długotrwałą kot t •/kotc-rapię, leczenie skojarzono proparaloml Endoksun 1 lekami przed wzslsrzepowy-mi, jak również leki hamujące agregację płytek (preparaty: Aspirln w połączeniu z Curantyl).

jo

żllwa, »c| ot1 oblali I pozwala

■ Zewnątrzwłośniczkowe kzn. stanowi szczególnie trudny problem leczniczy. W przypadkach gdzie półksiężyce występują w ponad 80*/« kłębuszkAw, żadne leczenie nie jest w zasadzie skuteczne, Najwięcej zwolenników znajduje leczenie skojarzone przeciwzakrzepuwo lub llbrynolltyczne I Immunosepresyjne, : ;ie-kledy poprawę uzyskuje się po powtarzanych wielokrotnie zabiegach plazma-ferezy. Jest też polecane stosownnlo masywnych (30 mg/kg mc, na dobę) dawek metylopredńizonu w trwającej przez 20 minut Iniekcji dożylnej przez 3—7 dni, a następnie doustna podaż prcdnlzolonu. Ostateczna er ena wyników leczenia w postępującym kzn, Jest bardzo trudna. Wydaje się, że umlejetne stosowanie wyżej wymienionych metod pozwał i na uzyskanie remisji u 30 -50*/# chorych; Ze względu na wieloletni przebieg większości postaci poste kzn. oraz skłonność do samoistnych remisji I niewielką liczbę badań kontro) nych, obiektywna ocena tych metod leczeniu nie Jest obecnie Jn-./ryi, Niewątpliwie jednak pozwalają ono na uwolnienie większości dzl wów zespołu nerczycowego, co skraca wybitnie okres hospitollzac im na prowadzenie możliwie normalnego trybu życia.