34947 Wprowadzenie do MatLab (112)

10.2.    Uchwyt obiektu graficznego

Każdy pojedynczy obiekt graficzny ma unikalny identyfikator, zwany uchwytem (handle), który MATLAB przypisuje obiektowi w trakcie jego tworzenia. Niektóre wykresy, takie jak wykresy wielu linii są złożone z wielu obiektów', z których każdy ma własny uchwyt. Zamiast próbow-ać odczytać uchwyty z ekranu i zmieniać je, zawsze lepiej jest przechowywać wartość w zmiennej i podać tę zmienną, gdy tylko potrzebny jest uchwyt.

Uchwyt obiektu macierzystego (root) ma zawsze wartość zero. Uchwyt rysunku jest liczbą Całkowitą, która, domyślnie jest wyświetlana w tytule okna. Uchwyty innych obiektów są liczbami zmiennoprzecinkowymi zawierającymi informacje wykorzystywane przez MATLAB-a. Na przykład jeśli A jest macierzą magiczną, wówczas;

h = plot(A)

tworzy wykres czterech linii, po jednej dla każdej kolumny A. Zwraca także na przykład następujący wektor uchwytów':

h =

9.00024414062500

6.00048828125000

7.00036621093750

8.00036621093750

Faktyczne wartości numeryczne nic są znaczące i mogą być różne w różnych systemach. Ważne jest. że h (1) jest uchwytem pierwszej linii na wykresie, h (2 ) jest uchwytem drugiej linii na wykresie i tak dalej.

MATLAB zawiera kilka funkcji umożliwiających dostęp do uchwytów często używanych obiektów', takich jak rysunek (ang. figurę), oś (ang. axe), obiekt (ang. object)

gcf, gca, gco.

Powyższe funkcje stanowią odpowiednie akronimy od wyrażenia get current xxx, co oznacza uchwyt ostatnio używanego obiektu. Można użyć tych funkcji jako argumentów wejściowych do innych funkcji wymagających uchwytów rysunku lub obiektu. Uchwyt innych obiektów otrzymywany jest w czasie ich tworzenia. Wszystkie funkcje MATLAB-a, które tworzą obiekty, zwracają uchwyt (lub w-cktor uchwytów) tworzonego obiektu. Obiekty można usunąć, używając funkcji delete podając uchwyt obiektu jako argument. Na przykład zadanie: usuń wszystkie bieżące osie (i wszystkie ich obiekty potomne) realizowane jest za pomocą instrukcji

delete(gca)

10.3.    Funkcje tworzenia obiektów

Wywołanie funkcji o nazwie pochodzącej od dowolnego obiektu tworzy jeden z tych obiektów'. Na przykład funkcja text tworzy obiekty tekstowe, funkcja

114