10 Rozdział 1. Wprowadzenie do Matlaba
Przy pracy z Matlabem bardzo ważne jest pojęcie aktualnego katalogu (ang. Current Directory). Jeżeli wprowadzimy w oknie poleceń nazwę funkcji, to właśnie w tym katalogu Matlab będzie najpierw próbował ją znaleźć.1 Jeżeli podczas pracy z Matlabem zamierzamy definiować własne funkcje, powinniśmy zapisywać je w aktualnym katalogu Matlaba.2 3 Aktualny katalog możemy oczywiście wybrać sami, na pasku narzędzi znajduje się pole tekstowe, w którym wprowadzamy odpowiednią ścieżkę dostępu. Zawartość aktualnego katalogu wyświetli nam się w oknie aktualnego katalogu.
Oprócz tych standardowo widocznych okien Matlab wykorzystuje również inne, które pojawiają się podczas wykonywania konkretnych czynności. Do takich okien należą:
• okno pomocy (ang. Help) otwierane za pomocą klawisza FI, które pozwala przeglądać bardzo rozbudowane pliki pomocy,
• okna grafiki (ang. Figurę), w których prezentowane są różnego rodzaju wykresy i inne wyniki poleceń Matlaba mające postać graficzną,
• okno edytora plików (ang. Editor) zawierające prosty edytor tekstów, w którym możemy tworzyć własne skrypty i funkcje,
• okno profilera pozwalające testować własne funkcje i poprawiać ich wydajność. Niektóre z tych okien omówimy dokładniej w dalszej części skryptu.
Matlab jest pakietem obliczeń numerycznych, co oznacza, że wszystkie obliczenia wykonywane są na liczbach, a nie na symbolach. W przeciwieństwie do pakietów algebry komputerowej, takich jak Mapie, Matlab nie potrafi stwierdzić, że pochodną funkcji sinus jest cosinus ani że rozwiązaniem równania ax + b = 0 jest x — —b/a. Możemy natomiast wyznaczyć przybliżoną wartość pochodnej w danym punkcie oraz przybliżone rozwiązanie równania o danych współczynnikach. Podstawowy typ liczbowy używany w Matlabie to znany z wielu języków programowania typ double. Pozwala on wykonywać obliczenia na liczbach rzeczywistych z zakresu od 10-308 do 10308 z dokładnością do 16 miejsc po przecinku.4
Zanim zaczniemy pracę w Matlabie warto włączyć tzw. dziennik (ang. diary). Dzięki temu wszystkie wprowadzone przez nas polecenia Matlaba oraz większość wyników (bez wykresów) będą zapisywane w pliku tekstowym. Aby włączyć dziennik wprowadzamy w oknie poleceń komendę
Dotyczy to funkcji i skryptów definiowanych przez użytkownika, a nie wbudowanych funkcji takich jak sin czy exp.
Możemy zapisywać je również w innym katalogu, który znajduje się na tzw. ścieżce przeszukiwania (ang. search path). Ścieżkę tę możemy przeglądać i modyfikować za pomocą polecenia Set Path znajdującego się w menu File.
Tego typu obliczenia są możliwe po zainstalowaniu dodatkowego pakietu Symbolic Math Toolbox.
Nie jest to do końca precyzyjna informacja. Dokładny opis typu double wymagałby dłuższego wykładu.