174
6.1.3. Scenografia i rekwizyty
\0
Za określeniami tymi kryją się obiekty i ich otoczenie, wygląd zew ny i wystrój, a także urządzenia, w jakie wyposażone zostały miejsca (u,
nętiy.
Scenografia i rekwizyty służyć mają świadczeniu usłu t wpływając na pozytywny odbiór doświadczenia usługowego przez klient^ w sposób zgodny z zasadami całościowej identyfikacji. Organizacja recep^, gabinetu, automatu do kawy, rodzaj prasy dostępnej dla oczekujących lokalizacja biura — są to przykłady decyzji dotyczących rodzaju scenograf,, i rekwizytów, w jakie wyposażona jest firma.
odwiedza klient.
Element ten umożliwia porozumienie, które jest podstawą autentycznego spotkania biorcy i usługodawcy. Staje się to możJiwe, jeżeli kultura firmy pozwała odczytać i zrozumieć subtelną aurę, w jakiej pojawia się każdy nabywca4.
Dominującą formą komunikowania się w usługach jest dialog — powstały podczas interakcji pomiędzy klientem i usługodawcą. Wynika to przede wszystkim z faktu współtworzenia usługi przez usługobiorcę. Dialog traktowany jest także jako narzędzie sprzedaży bezpośredniej usług.
Źródła przekazu informacji w prowadzonym procesie komunikacji można podzielić na trzy grupy3:
1) planowany przekaz marketingowy (np. reklama),
2) wiadomości przekazywane w procesie świadczenia usługi,
3) wiadomości nieplanowane.
<iy
*1'*
B
jjód*'
odP°< do**
kó* i * us dl
Planowany przekaz marketingowy tworzony jest przy pomocy narzędzi nazwanych promotion-mixt ze szczególnym podkreśleniem wagi publit rełations, nakierowanych na inleresariuszy profesjonalnej praktyki Reklama jai narzędziem promocji rzadko wykorzystywanym w usługach profesjonalnych Wią/e się to m in. z niemasowym charakterem tych usług oraz
* £ )(ję»/ioiU .Vmi imtrLrttny utług Wytliwnuiwo AB w łNwnanttt. ISi/imA |W| | M
'fil (jnrnnmM TH# ftel&ll&H&Mp MarLsiing Imrnu u. <i. C iiMMMWitiliiat Omktfm Ymlm
2ad WWW t ahtri€n>* im łU l-iii imhip M«ikvUnn 15 U IWi 15 Oj 200U Mi rikl
Nmł / »ln |1 12 IVW