Ze względu na szybki przyrost ludności normatyw 4,5 m2 na miejsce grzebalne jest zbyt dużą stratą miejsca, toteż w świetle zaleceń Kongresu Architektury Krajobrazu (1994) w społeczeństwach musi nastąpić zmiana mentalności i akceptacja powszechnej kremacji. W przyszłości prochy zmarłych będą rozrzucane na kwatery i obsiewane łąkami kwietnymi, bez ustalania norm na jedno miejsce grzebalne. Motto architektury cmentarzy na trzecie tysiąclecie brzmi: „Przeszłość nigdy nie umiera, lecz trwa w pamięci bliskich, stąd kwiaty na grobach dziś, a w przyszłości prochy wśród kwiatów”. Tak będą wyglądały cmentarze ekologiczne XXI wieku.
Pracownicze ogródki działkowe „to zielone płuca dla miast, zdrowa żywność i rekreacja dla miliona działkowiczów na 44 tys. hektarów”.
Pracownicze ogródki działkowe to stosunkowo nowy element terenów zieleni. Powstały w końcu XIX wieku, w okresie szczytowego rozwoju kapitalistycznego przemysłu, jako forma premiowania zasłużonych pracowników fabryk. Do terenów zieleni zostały zaliczone dopiero w 1958 roku. Pionierem ogródków działkowych w świecie był Renaudin we Francji. Obecnie w Polsce działki posiada 950 tys. użytkowników. Znaczna część działek ma wielkość tylko 350 m2. Ogródki pracownicze są popularną formą rekreacji w większości krajów Europy. Pracownicze ogródki działkowe nie są znane w Stanach Zjednoczonych.
Pracownicze ogródki działkowe jako obszar zieleni użytkowej, zawsze ogrodzony i podzielony na działki uprawowe wraz z urządzeniami gospodarczymi, sanitarnymi i socjalno-społecznymi, daje wartość uzyskiwania plonów średnio 10 razy większą niż wartość możliwa do uzyskania z analogicznego areału upraw rolniczych.
Podstawą działalności użytkowników działek jest Regulamin Pracowniczych Ogródków Działkowych. Wyróżniamy pracownicze ogródki działkowe stałe, z prawem użytkowania bez ograniczeń czasowych, czasowe i przydzielane na okres 3-10 lat. Za tymczasowe uznaje się POD zlokalizowane na obszarach miast, a na ogródki stałe przydziela się tereny oddalone co najmniej o 2 km od granic administracyjnych miasta.
Normatyw dla wielkości obszaru POD wynosi:
- 10-7,5 m2/l mieszkańca dla miast o liczbie ludności do 50 tys.,
- 7,5-5,0 m2/l mieszkańca dla miast o liczbie ludności powyżej 50 tys.
Struktura POD: 82,5% obszaru to powierzchnia uprawowa, 9% to place i
drogi, 8%> to zieleń, place zabaw i boiska, 0,5% terenu mogą zajmować budynki administracyjne i społeczne. Zaopatrzenie w wodę wynosi 1,5 1 na 1 m2 na dobę przez sześć miesięcy.
49