37738 Re exposure of DSC03238

pojawili się spartańscy królowie, którzy zaproponowali walczącym atronŃgK diację. Umiarkowani oligarchowie 1 demokraci a Pireusu zawarli układ ko&t% krwawą wojnę domową.

Przywrócono wszystkie zasady i instytucje demokracji, a takie ogtottooo amnestię obejmującą wszelkie przestępstwa s okresu wąjny domową), Wuy*y obywatele musieli potwierdzić pod pnyaięgą, te będą tego prawa przeitrimt, pierwszego, który zignorował ustawę o amnestii, stracono. Wielu Atericzykce wydawało się, te uda się w ten sposób zaleczyć wszystkie rany; czaa pokazał, t» w pełni niebyło to Jednak raotliwe, putiewat pokłady waąjemną) nienawitdhjfy zbyt głębokie. Dopiero w 401 r. pn.e. zlikwidowano enklawę skrąjnych oligar ęhńw w Heuzis. Ich również objęta amnestia z 402 r.

WALKI O HEGEMONIĘ W GRECJI W I POŁOWIE IV W. PME.

__Ł Dominacja Sportu

SPARTA PO WOJNIE PELOPONESR3EJ. Ksenofont pisał, te sukces Sparty przyniósł Grecji wolność. Niestety jego opinia nie wytrzymuj® konfrontacji s faktami 0 wiele błiissy prawdy w swojej ocenie hegemonii spartańskiej był Plutarch, jego bowiem zdaniem Lacedemończycy dali Grekom jedynie skosztować wolności, tego najsłodszego z napojów, na co dzień podając im jednak cierpki ocet.

Jut pierwsze posunięcia Lizandra musiały uświadomić wielu Grekom, te o wolności należy zapomnieć. W miastach należących wcześniej do Związku Morskiego zainstalował em spartańskie garnizony i urzędników zwanych harrao-stami; Ich głównym zadaniem było wspieranie w dążeniu do władzy miejscowych oligarchów. Spartachętnie popierała tzw. dekarchie, czyli dziesięciu przedstawicieli zwolenników skraj nej oligarchii, których sposób sprawowania władzy można określić jako „kolegialną tyranię”. Spartanie domagali się również od swoich nowych sprzymierzeńców płacenia rocznego trybutu, przewyższającego w tym względzieateńskiewymagania.

W samej Sparcie polityka Lizandra miała widu przeciwników, ale z zachowanych źródeł jasno wynika, że jago poczynania nie byty samowolą i wielu Spartan akceptowało budowę imperium. Inna sprawa, te Iiaander wielokrotnie przekradał awąje uprawnienia, przede wszystkim wtedy, kiedy przyjmował zaszczyty niezgodna z lacedemońskimi obyczajami i tradyqją. Plutarch w biografii wodza wspomina, te był on pierwszym Grekiem odhierąjątytń w niektórych wyspiarskich poleia cześć boską. Przeciwnicy Lizandra oskarżali go o chęć obalenia systemu podwójnej monarchii w Sparcie. Zarzut tan wydąje się całkiem prawdopodobny, ponieważ obecność królów ograniczała jego władzę.

Próby zbudowania spartańskiego imperium wpoczątkach IVw. p jue. zakań-^c*jty fig jednak niepowodzeniem i już autorzy starotytni uwalali jaza głńwną przyczynę upadku lecedemońskiej polis. Zarządzanie obszarami poza Felopaaft-