oA
Warunkiem wystarczającym do istnienia minimum jest, aby wyznacznik macierzy utworzonej z pochodnych cząstkowych drugiego rzędu był dodatni oraz aby wszystkie jej minory główne były dodatnie, czyli aby
82L dx2
było dodatnio określone.
Rozwiązaniem powyższgo układu równań są optymalne nakłady czynników produkcji: x\ = 30, x\ = 120, C(x\,x'2) = 250, a optymalna struktura nakładów jest równa
30 _ 1
Alternatywą dla zagadnienia minimalizacji kosztów wytworzenia zadanej wielkości produkcji jest problem maksymalizacji produkcji y przy ustalonych z góry środkach finansowych C0 na zakup środków produkcji.
Wówczas maksymalizujemy funkcję
przy ograniczeniu
C{x) ~ Co-
Funkcja Lagrange’a dla tego przypadku ma postać:
L=f(x) + Ar[C0-C(x)].
W tablicy 179 przedstawiono zbiorczo zasady optymalizacji, gdy warunki ograniczające mają postać równości.
Tablica 179
Funkcja kryterium zysku lub kosztu |
P = F(x) | ||
Ograniczenia równościowe |
g(x) = a | ||
Lagrangian |
L = F(x) + AT[a—g (jc)] | ||
Warunki konieczne |
8L 8Z(x) 8g T(x) , Q 8x 8x 8x 8L — = a-g(x) = 0 | ||
Warunki wystarczające dla maksimum dla minimum |
82L 8x2 82L 8x1 |
jest ujemnie określona, jest dodatnio określona |
Czytelnik zechce sprawdzić, iż przy przyjętej funkcji produkcji i podanej funkcji kosztów, maksymalizację produkcji przy ograniczonych środkach finansowych C0 jedn. p. gwarantują optymalne nakłady xj" = 12,5, x“ = 50, y = /(*' i\**2*) = 50.
Istotnym problemem firmy jest maksymalizacja zysku z uwzględnieniem ograniczeń na dostępne czynniki produkcji (limit środków produkcji, ograniczenia finansowe itp.). Opisana sytuacja decyzyjna przybiera postać klasycznego zadania programowania nieliniowego z ograniczeniami nierównościowy-mi, a procedurę optymalizacyjną przedstawiono w tabl. 180.
Tablica 180
Funkcja celu |
P = P(x) |
Ograniczenia |
C(x) « b x ^ 0 |
Lagrangian |
L = F(x) + kTib~C(x)\ |
Warunki konieczne Warunki Kuhna-Tuckera |
dL 8F(x) 8C T(x) , „ — = ——---— AsęO, dx 8x 8x dL (8F(x) 8CT(x) \ 8x \ 8x dx ) 8L — = b—C(x) > 0, OA x ^ 0, A 0 |
Przykład 38. Wyznaczyć optymalny wektor czynników wejściowych maksymalizujący zysk firmy, przyjmując że produkcja jest opisana funkcją kwadratową z dwoma czynnikami wejściowymi o ogólnej postaci:
y - f{x) = aTx + xTBx,
gdzie:
2" |
r-i ii | ||
a — |
3 |
, B = |
-1 m i _1 |
Koszty dane są funkcją C(x) = pTx, gdzie p jest wektorem kosztów (cen) czynników produkcji:
Niech ponadto c będzie ceną produkowanych wyrobów. Wtedy przychód firmy
201