38468 Scan10092

DEFIBRYLATORY JEDNOFAZOWE

cznie ukształtowana elektroda koniuszkowa iejszą impedancję, jeśli jest ułożona podłuż-kiedy jest ułożona poprzecznie. Długa oś y koniuszkowej powinna być ułożona równo-w stosunku do długiej osi ciała.

RODY SAMOPRZYLEPNE A KLASYCZNE

^Jy samoprzylepne są bezpieczniejsze, skuszę i są preferowane w użyciu w porównaniu nymi łyżkami. Należy rozważyć ich zastoso-w sytuacjach poprzedzających zatrzymanie oraz w takich sytuacjach klinicznych, kiedy do pacjenta jest utrudniony. Mają one podo-klasycznych łyżek impedancję transtorakalną samym skuteczność) i umożliwiają osobie sadzającej defibrylację wykonanie wyładowa-zachowaniem bezpiecznej odległości od pacjen-potrzeby pochylania się nad nim. Jeśli uży-ich do wstępnego monitorowania rytmu, to za-elektrody samoprzylepne jak i łyżki, zapewnia-e wykonanie pierwszego wyładowania aniu ze standardowym monitorowaniem za elektrod EKG. Natomiast wyładowanie za elektrod samoprzylepnych można wykonać niż za pomocą łyżek.

dku zastosowania łyżek i podkładek żelo-zawarty w nich żel elektrolitowy po defibrylacji spolaryzowany, co powoduje pogorszenie je-odnictwa. Jeśli używa się łyżek do monito-rytmu, może to powodować rzekomą asysto-~cą około 3-4 minut; zjawiska tego nie ob-się, gdy używa się elektrod samoprzylep-wykorzystuje się łyżki i podkładki żelowe, asystolii należy potwierdzić używając ra-ależnych elektrod EKG.

YNCZA DEFIBRYLACJA A SEKWENCJA DEFIBRYLACJI

'ikowano dotychczas wyników badań prowa-z udziałem ludzi lub zwierząt, porównują-dynczą defibrylację z sekwencją trzech defi-w leczeniu zatrzymania krążenia w mechaniz-Badania na zwierzętach wykazują, iż stosu-sielkie przerwy w uciskaniu klatki piersio-celu wykonania oddechów ratowniczych lub rytmu związane są z dysfunkcją mięśnia ser-po resuscytacji oraz spadkiem przeżycia, w prowadzeniu uciśnięć klatki piersiowej ają również szansę na konwersję migotania w inny rytm. Analiza RKO wykonywanej zewnątrzszpitalnego i wewnątrzszpitalnego ia krążenia wykazała, iż często występują istotne przerwy w wykonywaniu czynności resuscyta-cyjnych.

Biorąc pod uwagę efektywność pierwszego wyładowania dwufazowego przekraczającą 90%, brak powodzenia w konwersji migotania komór sugeruje raczej potrzebę prowadzenia RKO przez pewien okres, niż potrzebę kolejnej defibrylacji. Dlatego też, natychmiast po wykonaniu pojedynczego wyładowania, należy rozpocząć RKO (30 uciśnięć : 2 wentylacje), nie oceniając uprzednio rytmu i nie badając tętna. Należy ją prowadzić przez 2 minuty zanim wykona się kolejne wyładowanie — jeśli jest ono wskazane (patrz niżej). Nawet jeśli defibrylacja jest skuteczna w przywróceniu rytmu, który może dać tętno, bardzo rzadko jest ono badalne zaraz po defibrylacji, a czas stracony na próby wybadania tętna stanowi kolejne zagrożenie dla mięśnia sercowego, jeśli rytm z perfuzją nie został przywrócony. Jeśli natomiast przywrócono rytm dający perfuzję, prowadzenie uciśnięć klatki piersiowej nie zwiększa ryzyka nawrotu migotania komór. Jeżeli po wyładowaniu pojawi się asystolia, uciskanie klatki piersiowej może wywołać migotanie komór.

Strategia dostarczenia pojedynczego wyładowania dotyczy zarówno defibrylatorów jednofazowych jak i dwufazowych.

POZIOMY ENERGII ORAZ KSZTAŁTY FAL

Pomimo, że dobiera się poziom energii do defibrylacji, za skuteczną defibrylację odpowiada prąd przepływający przez mięsień sercowy. Istnieje ścisła korelacja pomiędzy skuteczną defibrylacją czy kardiower-sją, a natężeniem zastosowanego prądu. Optymalne natężenie prądu defibrylacji przy zastosowaniu fali jednofazowej mieści się w zakresie 30-40 A. Z pośrednich dowodów uzyskanych na podstawie pomiarów wykonanych podczas kardiowersji migotania przedsionków wynika, że natężenie prądu defibrylacji przy zastosowaniu fali dwufazowej mieści się w przedziale 15-20 A.

Optymalna dawka energii defibrylacji to taka, która zapewnia skuteczną defibrylację i ROSO przy minimalnym uszkodzeniu mięśnia sercowego. Użycie właściwej dawki energii redukuje również liczbę kolejnych wyładowań, co zmniejsza zakres uszkodzenia mięśnia sercowego.

Defibrylatory jednofazowe nie są już produkowane lecz nadal wiele z nich jest używanych. Urządzenia te dostarczają prąd, który przepływa w jednym kierunku. Istnieją dwa główne typy kształtu fali jednofa-

ALS 89

Europejska Rada Resuscytacji