Wzrost polega na naturalnym powiększaniu masy ciała do chwili gnięcia pełnych rozmiarów dorosłego zwierzęcia. Za zwierzę dorosłe uznaje się osobnika znajdującego się w kondycji hodowlanej, u którego został zakończony przyrost kośćca i mięśni. Przyrost osiągany podczas dalszego specjalnego opasania nie może być już traktowany jako wzrost. Jako przykład może tu posłużyć sukces, jaki osiągnął w 1909 r. Anglik Rowley, który przez intensywne żywienie dobrze odchowanego dorosłego knura doprowadził go do masy ciała 950 kg. Jest to swoisty rekord światowy w zakresie tuczu świń (rys. 5.1. — wklejka).
Rozwój to zmiany w proporcjach ciała zwierzęcia zachodzące podczas wzrostu i stopniowego osiągania pełni wszystkich funkcji fizjologicznych. Z powyższego wynika, że każde zwierzę jednocześnie rośnie i się rozwija. Zmiany rozwojowe są szczególnie widoczne w zewnętrznych częściach ciała Serce, nerki, wątroba nie zmieniają swych kształtów i funkcji życiowych, są one prawie jednakowe u noworodków i zwierząt dorosłych. Zwiększa się tylko ich masa. Wyraźne zmiany rozwojowe zachodzą w układzie rozrodczym i wymieniu, które dopiero w określonym okresie osiągają ostateczną wielkość, pełnię rozwoju i funkcji fizjologicznych.
Zmiany proporcji ciała są wyraźne zarówno w rozwoju gatunku (filogeneza), jak i w rozwoju każdego osobnika podczas jego dorastania (ontogeneza). Sylwetka prosięcia noworodka proporcjami ciała przypomina dzika. Podczas wzrostu następują przemiany kształtów, polegające na wydłużeniu tułowia, przy mniejszym przyroście nóg, głowy i klatki piersiowej (rys. 5.2).
Sylwetka pierwsza (a) przedstawia dzika europejskiego, druga (b) świnię typu tłuszczowo-mięsnego, a sylwetka trzecia (c) obrazuje wygląd współczesnej świni typu mięsnego.
Dokonując podziału sylwetek zwierząt w płaszczyźnie pionowej za łopatkami, można u dzika zauważyć zdecydowaną przewagę części przedniej nad tylną, natomiast u świni typu mięsnego odwrotnie - części tylnej nad przednią. U dzika przód stanowi 70%, a u typu mięsnego udział partii zadniej wynosi 70%.
Świadome oddziaływanie człowieka powodowało stopniowe zmniejszanie przodu i kończyn, przy jednoczesnym rozroście grzbietu i zadu, a więc partij ciała szczególnie cennych i użytecznych. Dzięki temu proporcje ciała u świń mięsnych w stosunku do dzika europejskiego zostały odwrócone. Powyższe zmiany świadczą o dużej plastyczności organizmu świni. Trzeba jednak,zaznaczyć, że wyraźne zmniejszenie pojemności klatki piersiowej, w której znajdują się tak ważne narządy, jak serce i płuca, a także redukcja silnych kończyn, przy jednoczesnym przyspieszeniu wzrostu i powiększeniu masy ciała, spowodowało znaczne osłabienie konstytucji. Współczesne szlachetne rasy świń są zdolne do dużej produkcji, ale tylko w bardzo dobrych warunka^H utrzymania i żywienia. Podczas intensywnej selekcji np. na poprawienie mię-sności w programie pracy hodowlanej należy uwzględnić cechy mocnej konstytucji. Nieprzestrzeganie tej zasady prowadzi do stałego osiabieniąjodpoiiJ