sposoby prezentacji wydarzeń historii regionu, czemu ma służyć między innymi krytyczny komentarz dotyczący poglądów historyków francuskojęzycznych. Można bowiem mówić o pewnej ich manierze w przedstawianiu początków kształtowania się terytorium tego państwa - według Schwenglera czerpie ona z fałszywego, według niego, wyobrażenia, że „galijskość" to nic innego jak „francuskość", w związku z czym rodowity Francuz tożsamy być musi z Galem. Za przykład niech posłuży fragment z I rozdziału książki o historii Alzacji autorstwa Fernanda I/Huilliera: „To Mediomatrycy - lud Galów założyli pierwszą stolicę Alzacji, Brocomagus (obecnie Brumath) a także Argentorate, przyszły Strateburgum”168.
Sami zaś Galowie mieli zamieszkiwać Galię istniejącą jeszcze przed podbojem rzymskim; jej granice idealnie pokrywały się z tak zwanymi naturalnymi granicami dzisiejszej Francji, Obszar owej Galii otaczały Pireneje, Atlantyk, Ren, Alpy i Morze Śródziemne. Według encyklopedii Larousse’a Galią nazywano w starożytności regiony, które leżały pomiędzy Renem, Alpami, Morzem Śródziemnym i Atlantykiem. Rzymianie zaś wyróżniali: Galię Zaalpejską (Galia Cisalpina), którą stanowi północna Italia aż po rzekę Pad, oraz Galię Przedalpejską (Galia Transalpina), obejmującą aktualne terytorium Francji i Belgii. Rzymska Galia z IV w. n.e. to Prefektura, czyli obszar dzisiejszej Francji, Hiszpanii oraz południowej Anglii169. Wyróżnione tereny rzymskiej Galii nie pokrywają się z wyobrażonym obszarem, znanej Francuzom „Galii Galów”. W istocie jej obszar znacznie przerasta ten „mityczny”, a w dodatku jako taka” przed podbojem Europy przez Rzymian, po prostu nie istniała. Z problemem tym związany jest kolejny „mit” - o Galach jako jedynych przodkach Francuzów - obecny w świadomości mieszkańców „Heksagonu”170. Schwengler nie omieszkuje zwrócić uwagi na owe nieścisłości obecne w interpretacjach historii Francji i Alzacji, dokonanych przez francuskich historyków i zarzuca im nie tylko tendencyjność, ale także utrwalanie stereotypu o „wyłącznie galijskim rodowodzie Alzacji”.
Jak wspomniałam, pochodzenie Alzatczyków stało się mitem, ważnym w procesie budowania poczucia odrębności regionu.fWspólcześnie, część społeczności Alzacji (respondenci) (przechowuje w swej świadomości
M jC'est le peuple gaulois des Madiomatriąues qui a fondi la capitale primitiue de tAlsace, Brocomagus (le Brumath actuel) et aussi Argentorate, le futur Strateburgum” - F. L’Huillier, Histoire de l’Alsace, Parts 1955, s. 5.
169 Por. Le Petit Larousse... op. cit.
WA.P, Domenech, Le pri carrć, Parts 1986, s. 27.
no
Przodkami Alzatczyków byli: |
Liczba wskazań |
% liczby wskazań |
% z sumy wskazań |
Galowie i Germanowie |
93 |
50,8 |
55,0 |
Germanowie |
32 |
17,5 |
18,9 |
Galowie |
28 |
15,3 |
16,6 |
Inne plemiona barbarzyńskie |
16 |
8.7 |
9.5 |
Suma wskazań |
169 | ||
Odpowiedzi udzieliło |
169(92,396) | ||
Brak odpowiedzi |
14 (7,796) | ||
Próba |
183 |
Respondent mógł wybrać tylko jedną odpowiedź.
Inne plemiona barbarzyńskie 9,50%
swoisty wizerunek etnogenezy grupy. Gechuje go połączenie opisanych dwóch wykluczających się wzajemnie wersji historii o pochodzeniu Alzatczyków. Z danych zestawionych powyżej (zob. tabela) wynika, że Galowie i Germanowie wspólnie dali początek alzackiej populacji (50,896 z liczby wskazań).