43710 str26

12 3 Firefox    ^ (fi Filmy - Notatnik    ^_JP Itelix iLibrary Re... ' Hydrologia ogóln... C:\Documents a..

Strefą aeracji lub strefą napowietrzenia nazywa się przypowierzchniową część utworów geologicznych, w której współistnieją cząsteczki skały, woda i powietrze. Strefa aeracji obejmuje utwory geologiczne od powierzchni terenu do głębokości, na której występuje już tylko skała i woda wolna, tj. do zwierciadła wód podziemnych (rys. 3). Miąższość strefy aeracji jest różna: od kilku centymetrów do ponad 100 m. Najmniejszą miąższość strefa aeracji osiąga na obszarach bagiennych (niekiedy brak jest tu jej zupełnie), największą w górach, na obszarach krasowych i na pustyniach. Woda w tej strefie występuje w trzech stanach: gazowym, stałym i ciekłym, tj. jako para wodna, woda związana chemicznie, woda związana fizycznie, woda kapilarna i wolna woda grawitacyjna.

Para wodna. Woda w postaci pary wodnej występuje w powietrzu glebowym (rys. 4). Może się ona przemieszczać w strefie aeracji biernie wraz z powietrzem glebowym pod

26

Rys. 4. Schemat różnych postaci wody w strefie aeracji; 1 - cząstki mineralne, 2 - cząsteczki wody w postaci pary; a - higroskopowość niepełna, b - higroskopowość maksymalna, c, d - cząstki skał z wodą błonkowatą, e - cząstka skały z wodą wolną; strzałki ułożone koncentrycznie oznaczają kierunki przyciągania wody przez cząstki skał, strzałki ułożone pionowo - kierunek ruchu wody wolnej

ni

$

P

P

o

©

©

&

Cl

C

C

CO

co

co

SI Hydrologia ogólna - Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Zdzisław Mikulski - iLibrary Reader