str10

t)3 Firefox    » C' Filmy - Notatnik W Itelix iLibrary Re... ' jjP Hydrologia ogóln... Tfc C:\Documents

i

z-Grabowsla, Z. Mikulski. Hydrofobia ogólna. Warszawa 2005 14570-X, r> hy WN PWN 2005

obiegu wody. W zakończeniu tej części omówiono pojęcie cyklu hydrologicznego zlewni, rozpatrując zarazem zlewnię jako system hydrologiczny.

Z kolei następuje część związana z odpływem rzecznym, poczynając od jego charakterystyki, ruchu wody w korycie rzecznym, zmienności stanu i przepływu, aż po ustroje rzeczne. Zamknięcie pojęcia obiegu wody w zlewni stanowi część poświęcona bilansowi wodnemu, zarówno zlewni, jak i zbiornika wodnego. Tym samym cały proces obiegu wody ujęto pod względem ilościowym.

W dalszym ciągu zajęto się procesami termicznymi i dynamicznymi w wodach śródlądowych. Zagadnienia te są zwykle traktowane drugoplanowo, a tymczasem ich znaczenie stale wzrasta, zwłaszcza ze względu na postępującą zmianę jakości wód naturalnych. W tej części zajęto się przede wszystkim ustrojem termicznym i lodowym, procesem zarastania wód i dynamiką wód jeziornych.

Ruch wody umożliwia transport materiału stałego, zarówno w zlewni, prowadząc do jej denudacji, jak i w korycie rzecznym, wpływając w istotny sposób na kształtowanie się koryta rzecznego i sedymentację osadów w ujściach rzek i zbiornikach.

Ostatnią dużą część poświęcono oceanosferze. Zajmuje ona większą powierzchnię globu ziemskiego i stanowi przedmiot badań oceanografów (oceanologów). W ramach kursu hydrologii ogólnej przyjęto dawać jedynie ogólny pogląd na wody mórz i oceanów. Tym tłumaczy się umiejscowienie tej dziedziny wiedzy o wodzie na końcu podręcznika i jej encyklopedyczne potraktowanie. W tej części więcej uwagi zwrócono na rzeźbę dna morskiego, ustrój cieplny i lodowy oraz dynamikę i cyrkulację wód. Uznano też za celowe odrębne omówienie mórz śródlądowych (głównie europejskich), a zwłaszcza Morza Bałtyckiego, typowego morza śródlądowego, którego znajomość jest wciąż u nas niedostateczna.

Przy pisaniu podręcznika korzystano z najnowszej dostępnej literatury światowej, a jego treść bogato zilustrowano rysunkami i wykresami, co w sposób istotny powinno się przyczynić do lepszego przyswojenia zawartych w nim wiadomości. Temu celowi służy także zamieszczony na końcu skorowidz, rzeczowy.

Pierwsze wydanie podręcznika ukazało się w 1993 r. Został on przyjęty nader życzliwie w uczelniach całego kraju, a także przez specjalistów spoza uczelni. W ciągu kilkunastu miesięcy został wyczerpany i w 1996 r. ukazało się II jego wydanie, częściowo tylko zmienione, a w 1999 r. III wydanie, poprawione i zaktualizowane, w odniesieniu do każdego niemal rozdziału, a zwłaszcza ostatniej części - oceanosfery. Obecnie uznano za konieczne opracowanie IV wydania - zaktualizowanego. Autorzy wykorzystali wszelkie uwagi odnoszące się do treści poprzednich wydań.

Tym wszystkim, którzy zechcieli podzielić się swymi uwagami, a tym samym przyczynili się do ulepszenia podręcznika, autorzy składają serdeczne podziękowania. Kierują je zwłaszcza do Pani dr Urszuli Kossowskiej-Cezak, która wnikliwie przejrzała treść rozdziałów dotyczących hydrometeorologii.

Autorzy mają nadzieję, że to nowe wydanie Hydrologii ogólnej spełni oczekiwania szerokiego kręgu czytelników i użytkowników podręcznika.

ni

►