I tworzyć koherentny system ,’cdług których żyjemy. Nie ości kulturowe koherentne v rzeczywistości, u jedynie 'ko zakorzenione i że są one ' określonych niezmiennych zęścicj występują w naszej czności podlegają zmianom, y wartościami, a stąd także ikie się z nimi wiążą. Aby artościami (i odpowiednimi pzmaitc priorytety przypisy* m w subkulturach, które się WIĘCEJ TO GÓRA otrzy-riorytet, gdyż ma najwyraź-rytet WIĘCEJ TO GÓRA cznia się w takich przykła-i „Przestępczość podnosi przestępczość to zjawiska zą, ponieważ WIĘCEJ TO
wartości otrzymują priory-ury, w której się żyje, a częś-ych. Rozmaite subkultury upólne wartości, ale przypi-przykład — WIĘKSZE TO ości z BĘDZIE WIĘCEJ o, czy kupić duży samochód aić mniejszy i tańszy. Istnie-tv których kupuje się wielki yszłość, i inne, gdzie przysz-dzie kupuje się małe samo-kryzysem energetycznym), odu wiązało się z wysokim w której PRAWOŚĆ TO iOBÓW TO CNOTA miały i LEPSZE. Obecnie liczba v wydatnie wzrosła, gdyż ' której OSZCZĘDZANIE ZA ma priorytet nad WIĘ-
Obok subkultur istnieją też grupy charakteryzujące się tym, że dzielą z sobą niektóre istotne wartości będące przeciwieństwem wartości uznawanych w głównym nurcie. Jednak w przypadkach mniej rzucających się w oczy zachowują one inne wartości głównego nurtu. W takich zakonach juk trapiści, na przykład, MNIEJ TO LEPIEJ i MAŁE JEST LEPSZE uznawane są za prawdziwe w zakresie majątku osobistego, który stanowi tam przeszkodę w realizacji'tego, co naprawdę ważne, a więc służby Bogu. Z głównym nurtem dzielą trapiści tę wartość, jaką wyraża CNOTA TO GÓRA. chociaż dają jej najwyższy priorytet i zupełnie inaczej definiują. WIĘCEJ TO wciąż LEPIEJ, chociaż stosuje się to tylko do cnoty, a STATUS TO wciąż GÓRA, choć nie w odniesieniu do tego świata, lecz wyższego, czyli Królestwa Bożego. Co więcej. PRZYSZŁOŚĆ BĘDZIE LEPSZA jest też prawdą w odniesieniu do wzrostu duchowego (GÓRA) i ostatecznie w odniesieniu do zbawieniu (najwyższa GÓRA). Jest to typowe dla grup znajdujących się poza głównym nurtem kulturowym. Cnota, dobro i status otrzymują nowe definicje, ale wciąż to samo ukierunkowanie w GÓRĘ. I tutaj lepiej mieć więcej tego. co istotne. Stąd też. PRZYSZŁOŚĆ BĘDZIE LEPSZA w odniesieniu do tego. co istotne itd. W odniesieniu do tego. co jest istotne dla grupy zakonnej, system wartości jest wewnętrznie koherentny, ale też. jest on koherentny z głównymi metaforami orientacyjnymi głównego nurtu kulturowego.
Nie wszystkie kultury przypisują takie same priorytety wymiarowi góra—dół. Istnieją kultury, gdzie równowaga lub centralność odgrywają dużo ważniejszą rolę. Weźmy też pod uwagę nieprzestrz.enną orientację czynny—-bierny. Dla nas CZYNNY TO GÓRA, a BIERNY TO DÓL, przynajmniej w odniesieniu do większości spraw. Istnieją jednak kultury, gdzie bierność ma większą wartość niż. aktywność. Ogólnie biorąc, wydaje się, że główne orientacje góra—dół, w—poza, centralny—peryferyjny, czynny—bierny itd. występują we wszystkich kulturach, ale to, jak poszczególne pojęcia są zorientowane i które orientacje są najważniejsze, bywa różne w różnych kulturach.