ii statyczno-wytrzymałóściowych, rysunków, sprecyzowanie zaleceń i wytycznych k wykonania [konstrukcji, a także montażu maszyn, urządzeń itp.
Założieni ą te chnoiogicz u e powinny zawierać m.in.:
- techniczną Charakterystykę każdego urządzenia, maszyny, części instalacji pr^ myślowych itp.,
rysunki dyspozycyjne producentów urządzeń, maszyn, instalacji, dotyczą^ obciążeń eksploatacyjnych, miejsc ich przyłożenia, sposobu rozmieszczenia i kotwienia poszczególnych części itp.,
~ rysunki fundamentów, kanałów, dróg i innychobiektów w pobliżu projektowanej konstrukcji, a także lysunki.i dane techniczne obiektów przylegających lub powiąż nych z projektowaną konstrukcją,
- specjalne wymagania dotyczące sztywności (odksztalcalności) konstrukcji, ochrony przed korozją, ogniem i wybt^hfeflydróg ewakuacyjnych itp.,
» dane o wrażliwości na drgania instalowanych urządzeń, sąsiednich obiektów, ich wyposażenia, obsługi itp.,
- wymagania montażowe, konserwacyjne i remontowe urządzeń technologicznych, przewidywane terminy przerw eksploatacyjnych na dokonanie remontów itp.
(Konstrukcje wsporcze urządzeń technologicznych projektuje się na ogól nie przestrzegając kryterium najmniejszego zużycia materiałów. Wymiarowanie elementów nbśaydh przeprowadza się zazwyczaj -ty (zakresie sprężystego zachowania się materiału; tylko w odniesieniu do stanów awaryjnych, obciążeń sejsmicznych i innych obciążeń wyjątkowych można wykorzystać rezerwę nośności, wynikającą z plastycznych właściwości stali. W projektowaniu omawianych konstrukcji często uwzględnia się możliwości ich dociążenia w,CZ|Śje eksploatacji, podczas modernizacji urządzeń |mcminólbgicznych.
Jednym z ważniejszych etapów projektowania konstrukcyjnego jest kształtowanie, czyli określenie kształtu, wymiarów oraz schematów obliczeniowych konstrukcji i jej elementów. Trafny dobór schematów obliczeniowych oraz uwzględnienie wszystkich prawidłowo ustalonych i właściwie zestawionych obciążeń - to podstawowe warunki wykonania dobrego projektu,
Elementy konstrukcyjne, połączone w pewną logiczną całość, tworzą układy konstrukcyjne, W rozpatrywanych konstrukcjach wsporczych występują głównie układy prętowe, płaskie i przestrzenne. Poszczególne pręty są połączone ze sobą w sposób sztywny lub przegubowy, tworząc układy ramowe lub przegubowe j 2-20).
Konstrukcje obiektów budowlanych można poddać analizie teoretycznej tylko na drodze pewnej idealizacji układu rzeczywistego, przy pominięciu mniej ważnych właściwości układu. Podstawowym zastępczym modelem obliczeniowym układu konstrukcyjnego jest jego schemat statyczny. Pręty traktuje się jako element)’ jednowymiarowe połączone w teoretycznych punktach węz|m^H