49654 S0015 (2)

I Solol tywnci Iwoi/unio wiązoń węgiel węgiel

13 I RCHO

U = Ph

HO

NHMe

Ph

Me

11

Et₃N, TiCl₄ THF

2- C₆H₄OMe 4-C₆H₄OMe 4-C₆H₄a

3- C₍₎H₄Me

terl -Bu 1 -naftyl

c₆ą(CH₂o₂)

Me

12

O

6 mol/1 H₂S0₄

OH

— 12 + HO

Me

syn-15

Schemat 1.2.7

H /.yjmuje położenie pseudoaksjalne, osłaniające lico re enolu przed atakiem al-dcliydu. Proponowany stan przejściowy tej reakcji przedstawiony został na sche-nuicic 1.2.8.

1 inancjoselektywna reakcja aldolowa wymaga czynnika (promotora lub kata-lizatora) wprowadzającego chiralność do aldolu. Po raz pierwszy enancjomerycz-na reakcja aldolowa została przeprowadzona w 1982 roku przez Mukaiyamę. Wymagała ona jednak stechiometrycznych ilości chiralnego promotora, jakim była optycznie czynna diamina. Obecnie dąży się do rozwoju metod katalitycznych jako bardziej efektywnych i relatywnie tańszych, a zwłaszcza do opracowania wersji katalitycznych bezpośredniej reakcji aldolowej (patrz podrozdział 4.1) 112-15].

Me

I ' i IMiCHO

Schemat 1.2.8

OSiCl₃

18

19

+ RCHO

10% mol 17

syn-21

anti-21

R = Pli

4-C_(lll₄Br Ph( II CII

wydajność do 98%

: ató do 1 : 99 e.e. do 97%

I -nallyl

•' linii il 1.1.')