Bank centralny chce podwyższyć stopy procentowe na rynku pieniężnym i tym samym zmniejszyć płynność sektora bankowego. W tym celu sprzedaje posiadane 52-tygodniowe bony skarbowe, których rentowność rynkowa wynosi 4,5%. Aby banki komercyjne były skłonne zakupić te walory, bank centralny podnosi ich rentowność o 0,5 punktu procentowego (do 5%). Wiadomo ponadto, że bony zostaną wykupione przez Skarb Państwa za 3 miesiące (90 dni).
Przyjmując, że wartość nominalna bonów wynosi 100, bank centralny musi zaoferować cenę sprzedaży (W,) równą:
W, =98,78.
100 = W, ■ 1 + 5%- —
{ 365 J
Z tego samego wzoru można łatwo obliczyć cenę bonów o rentowności 4,5%, która wynosi 98,90. Z tego przykładu wynika, iż aby podnieść oprocentowanie na rynku, bank centralny musi sprzedać papiery wartościowe po cenie niższej niż cena rynkowa.
Efekt płynnościowy operacji (obniżenie płynności) będzie trwały (ceteris paribus), gdyż bank centralny nie planował cofnąć jej skutków.
W przypadku bezwarunkowej operacji kupna, bank centralny będzie kupował papiery wartościowe od banków po cenie wyższej niż rynkowa (wyższej niż 98,90), co obniży ich rentowność (i przez to stopy procentowe na rynku pieniężnym) oraz zwiększy (w sposób trwały) płynność sektora bankowego. Cenę kupna można wyznaczyć, wykorzystując ten sam wzór co w przypadku operacji sprzedaży.
Bank centralny chce obniżyć stopy procentowe na rynku pieniężnym, poprzez oddziaływanie na oprocentowanie 7-dniowych depozytów międzybankowych, których obecna rentowność wynosi 4,25%. Bank centralny dąży do obniżenia tego oprocentowania o 50 punków bazowych (czyli do 3,75%). W tym celu przeprowadza operację warunkowego zakupu bonów skarbowych od banków z przyrzeczeniem ich odsprzedaży po 7 dniach (operacja repo).
Obecna cena bonów skarbowych o wartości nominalnej 100 wynosi 97,95 i po takiej cenie bank centralny nabywa te walory. Aby osiągnąć pożądaną wysokość stopy procentowej, bank centralny musi odsprzedać bankom bony po cenie (W,+7):
77