56663 P1020779 (2)

czy Consuela pamięta tamto ukąszenie, ożywcze ukąszenie. które ją uwolniło od własnego nadzoru i wprowadzi-to w świat demonicznego snu - w każdym razie ja nigdy go nie zapomnę. Tej pełni miłosnej prawdy. Tej wiedzionej instynktem dziewczyny, która rozsadza nie tylko schron własnej próżności, ale i więzienie przytulnego kubańskiego domu. To był prawdziwy początek jej panowania - panowania, które zainicjowałem swoim panowaniem. Ja sam jestem autorem jej panowania nade mną.

Przypuszczam, że Consuela wyczuwała we mnie osiągalny wariant świetności własnej rodziny, owej zatraconej arystokratycznej przeszłości, którą sama mniej lub bardziej przekształciła w mit. Mężczyzna światowy. Wyrocznia w sprawach kultury. Jej profesor. Przepastna różnica wieku, dla większości ludzi gorsząca, dla Consueli jest akurat atrakcyjna. Przeciętny człowiek widzi w tym erotyczne dziwactwo, niesmaczne dziwactwo - odpychającą farsę. Ale dziewczyny, które zadają się ze starszymi facetami, robią to nie pomimo ich wieku, lecz właśnie ze względu na wiek. Dlaczego? W przypadku Consueli zapewne dlatego, że znaczna różnica wieku między nami pozwala jej przyjąć pozycję podporządkowaną. Mój wiek i status społeczny dają jej, że tak powiem, licencję na uległość, a uległość w łóżku nie jest doznaniem niemiłym. A jednocześnie intymna zażyłość ze znacznie starszym mężczyzną zapewnia tego typu kobiecie poczucie władzy, jakiego nigdy nie zazna ona w układzie seksualnym z młodszym partnerem. Korzysta więc zarówno z uroków uległości, jak i z uroków panowania. Gdy jej władzy ulega rówieśnik - cóż to znaczy dla istoty tak jawnie godnej pożądania? Co innego dojrzały świato-wiec, zniewolony czystą siłą jej młodości i urody. Stanąć w centrum uwagi, stać się obiektem żarliwej pasji mężczyzny niedostępnego w żadnej innej sferze, wkroczyć w u-bóstwłany świat, który Inaczej pozostałby dla niej zamknięty - oto prawdziwa władza, właśnie taka, jakiej ona pragnie. Dominacja nie przechodzi raz z partnera na partnera; dominacja jest przedmiotem nieustannej wymiany. A raczej nie wymiany, lecz ciągłej przeplatanki. I w tym właśnie leży źródło nie tylko mojej obsesji na jej punkcie, lecz i jej kontrobsesji na moim. Tak mi się przynajmniej wtedy zdawało, tyle zdołałem wywnioskować z uporczywych dociekań, w co ona gra i dlaczego ja sam pogrążam się coraz bardziej.

Choćbyś nie wiem ile wiedział, nie wiem ile myślał, nie wiem ile knuł, kombinował i planował - z seksem nie wygrasz. To bardzo ryzykowna gra. Mężczyzna nie miałby i jednej trzeciej swoich problemów, gdyby nie wypuszczał się na łóżkowe eskapady. To seks wprowadza chaos w nasze normalnie uładzone życie. Wiem o tym nie gorzej niż wszyscy. Każdy najmniejszy odruch próżności wróci, odbity rykoszetem, aby z ciebie szydzić. Przeczytaj sobie Don Juana Byrona. Ale co robić, gdy ma się sześćdziesiąt dwa lata i pewność, że już nigdy w żydu nie dostanie się w ręce nic równie doskonałego? Co robić, gdy ma się sześćdziesiąt dwa lata, a wewnętrzny przymus brania tego, co jest jeszcze do wzięcia, działa silnie jak nigdy dotąd? Co robić, gdy ma się sześćdziesiąt dwa lata i świadomość, że wszystkie niewidoczne dotąd części ciała (nerki, płuca, żyły, arterie, mózg, jelita, prostata, serce) już niebawem ujawnią się w całej swojej przykrej okazałośd, natomiast organ przez całe dotychczasowe życie najjawniejszy skazany jest na uwiąd i całkowitą utratę znaczenia?

Nie zrozum mnie źle. To nie o to chodzi, że przez jakąś Consuelę możesz mamić się fantazją ostatniego skoku we własną młodość. Przeciwnie, wyjątkowo wyraźnie czujesz, jak daleki jesteś od młodości. Ani przez moment nie zapo-

3 - Konające. 33