Pw.: jak wyżej.
Chwyt: jedną ręką nachwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy, drugą ręką nachwytem w */3 dalszej ramienia.
Ruch: zginanie ramienia powyżej kąta ok. 70°.
Przy użyciu zestawu ciążarkowo-bloczkowego.
Siad, stab. barków skrzyżnie pasami, lub leżenie tyłem, stab. klatki piersiowej pasem. Podwieszkę dwustawową obejmującą l/3 dalszą ramienia oraz przedramienia łączy się z ciężarem linką biegnącą przez bloczek znajdujący się w siadzie nad stawem barkowym, a w leżeniu tyłem na szczycie łóżka — dogło-wowo.
Wykonuje chory (ryc. 109).
Stanie przodem do drabinki, chwyt oburącz za szczebel na wysokości odpowiedniej do stopnia przykurczu. Wykonywanie jak najgłębszego przysiadu, dążąc do przyjęcia zwisu (ryc. 109).
Ryc. 109.
Ograniczenie prostowania ramienia
Wykonuje kinezyterapeuta. a. W pozycji siedzącej (ryc. 110).
Pw.: siad, stab. barków skrzyżnie pasami.
Chwyt: jedną ręką nachwytem w */3 dalszej ramienia, w ten sposób, że przedramię chorego spoczywa na przedramieniu kinezyterapeuty, który drugą ręką stabilizuje dodatkowo bark.
Ruch: prostowanie ramienia.
Ryc. 110.
Ryc. 111.
b. W pozycji leżącej (ryc. 111).
Pw.: leżenie przodem, stab. klatki piersiowej pasem.
Chwyt: jedną ręką podchwytem w ‘/3 dalszej ramienia w ten sposób, że
■
52