58225 strona (260)

-    urządzenia sterujące z pulpitem sterowniczym,

-    pojemnik ciśnieniowy w kształcie rękawa lub nogawki o różnych rozmiarach.

Pojemniki ciśnieniowe powinny być spor/ąd/one z materiałów dających się

czyścić i dezynfekować. Można |e nakładać na cienkie pończochy pacjenta lub stosować pończochy specjalnie do tego przeznaczone. Hroste pojemniki są jednokomo rowe, bardziej skomplikowane są podzielone na 7 do 12 komór.

Pompo jaowietrza jest połączona przewodami z pojemnikami poprzez zawory otwierane i zamykane według piogiamu ustalonego przez producenta lub są one stc rowane przez terapeutę, który z pulpitu sterowniczego ustala czas kompresji i przeiw między nimi oraz kolejność napełniania komór w rękawach wielokomorowych. Tera-jieuta mo/e także sterować wysokością ciśnienia w fazie kompresji i dekompresji.

Ciśnienie w fazie kompresji powinno przekraczać ciśnienie onkotyi zne w przestrzeniach międzykomórkowych oraz ciśnienie hydrostatyczne w przywłośniczko wych naczyniach żylnych i limfatyc/nych, nie jrowintu) jednak przekraczać tętniczego ciśnienia rozkurczowego. Masaż pneumatyczny zaczyna się najczęściej od ciśnienia około 30 mm Hg, stopniowo powiększając je w następnych pulsacjach i zabiegach do 60 lub nawet 00 mm Hg.

W pojemnikach jednokomorowych cała kończyna jest poddawana jednoczesnym pulsującym zmianom ciśnienia. W pojemnikach wielokomorowych obszar jednocześnie uciśnięty jest mniejszy i pulsacja następuje sekwencyjnie od odcinków ob wodowych do centralnych, dzięki temu można w kolejnych odcinkach kierować przepływem płynów tkankowych z. części obwodowych do centralnych. Niektórzy autorzy sugerują, ze powinno się zaczynać sekwencję pulsar ji od części najbardziej centralnych (górna część ramienia lub uda), aby zrobić miejsce dla płynów wypychanych z kolejnych coraz bardziej obwodowych odcinków kończyny. Przed rozpoczęciem masażu pneumatycznego można ręc znym masażem odprowadzającym opracować okolice barku i mięśnia piersiowego, przygotowując miejsce dla płynów przesuwanych następnie z kończyny kompresją pneumatyczną.

Jeden cykl masażu pneumatycznego składa się z fazy kompresji i łazy przerwy. Początkowo uważano, ze kompresja powinna trwać około 3 razy dłużej niż przerwa (np. 30 i 10 s lub 45 i 15 s), obecnie jednak czas kompresji i przerwy jest jednakowy,

Czas trwania całego zabiegu wynosi, według różnych autorów, od I ilu 24 godzin na dobę. Wielogodzinne zabiegi są przerywane co 4 godziny półgodzinnymi przerwami. Drenaż może być powtarzany co dzień lub co drugi dzień. W zakładach stacjo narnych stosuje się 1 lub 2 godzinne zabiegi dwa razy dziennie. Kurar ja może liwać od 2 do 5 tygodni. Może być powtarzana po kilkutygodniowej lub dłuzszei przerwie.

Dawkowanie należy dostosowywać indywidualnie cło reakcji pacjenta i skutków leczenia. Ltekty tego leczenia powodują jego wzrastającą popularność. Powstały sanatoria zajmujące się przede wszystkim drenażem limfatycznych obrzęków niezapał ny< h.

Wskazania

Najczęstszymi wskazaniami do masażu pulsacyjnego są stany jdo operacjach radykalnego usunięcia sutka wraz z pachowymi węzłami limfatyi znyrni. W następstwie takiej operacji często występuje obrzęk kończyny górnej. Uo masażu pneumatyczne-

260