strona (266)

o potrzebnej częstości. Na obudowie tej części aparatu umieszczony jest pulpit sterowniczy. Drgania elektryczne są przenoszone przewodem do ruchomej głowicy zawierającej piezoelektryk. Głowica umieszczona jest na rękojeści. Na przednio-4k.h znej stronie głowicy znajduje się płaska powierzchnia, z której emitowane są UD. Powierzchnie emitujące mają różne wielkości, od jednego do kilkunastu centy metiów kwadratowych.

Aparat może być wyposażony w jedną lub kilka głowic o różnej wielkości. Lmi sja z głowicy jest sterowana pokrętłem i pokazywana wskaźnikiem na pulpicie stc rowniczym. Moc jest przedstawiana w postaci wielkości na 1 cm² powierzchni głowicy, tj. jako jej gęstość. Rozróżniamy moce słabe od 0,1 do 0,5 W/cm²; średnie - od 0,5 do 1,5 W/cm² i silne - powyżej 1,5, lecz nic więcej niż 3 W/cm². Ogólna moc. emitowana z głowicy jest iloczynem jej gęstości i całkowitej powierzchni głowi cy, np. przy mocy 1,0 W/cm² i powierzchni głowicy równej 10 cm² cała moc emitowana wynosi 10 W.

Poza wskaźnikiem mocy na płycie sterowniczej znajduje się zegar, zwykłe automatycznie wyłączający emisję, ponadto lampka i (lub) brzęczyk wskazujący brak odpowiedniego kontaktu między głowicą a skóią. Pomiędzy głowicą a skórą nie może być powietrza, które bardzo źle przewodzi UD, absorbuje je i odbija z powrotem do głowicy. Aby wytworzyć dobre przewodzenie UD, nakłada się na skórę substancje dobrze przewodzące UD i niejako „przyklejające" wodzoną po skórze głowicę. 5ub stancje le nazywa się sprzęgającymi lub immersyjnymi. Najczęściej używa się oleju parafinowego lub specjalnych żeli (są one bezbarwne, nieplamiącc i łatwe do usunięcia ze skóry po zabiegu, ałe droższe od oleju parafinowego).

Emisja UD może być: ciągła lub impulsowa. Częstość i szerokość impulsów oraz przerw miedzy nimi może być regulowana. Pizy emisji impulsowej oznacza się „wy pełnienie emisji". Jest ono stosunkiem czasu impulsu do okresu (okres = czas przerwy ♦ r zas impulsu), określa, jaka część okresu jest „wypełniona" impulsem UD, a jaką część stanowi przerwa. Wypełnienie wyraża się w odsetkach i można je regulować. Stosuje się emisję impulsową wypełnioną w zakresie od 10 do 50%. Wypełnienie reguluje się częstością impulsów, rzadziej ich szerokością. Stosowane są różne często ści, np. 100 Hz, 60 Hz. Za pomocą emisji ciągłej można uzyskać efekty termiczne. Emisja impulsowa pozwala na zastosowanie większych mocy, a więc uzyskanie głębszej penetracji z uniknięciem przedawkowania (przegrzania) warstw transmitujących.

W miarę postępu techniki aparaty ulegają miniaturyzacji. Przed 25 laty miały wielkość szafki nocnej, produkowane obecnie można nosić w teczce.

5.8.3. Technika zabiegu

Pierwszą czynnością przy wykonywaniu zabiegu UD jest wybranie powierzchni skóry izutującej się na najkrótszej drodze na leczone narządy. Skóra w tym miejscu musi być zdrowa i czysta. Następną czynnością jest wybranie głowicy i częstości UD ora/ rodzaju emisji: ciągłej lub impulsowej, jeśli wybrana zostania ta ostatnia, to dobranie częstości impulsów i ustawienie wybranych parametrów na tablicy sterowniczej.

Głowicę należy podgrzać do temperatury ciała. Można to zrobić własnymi rękami lub w ciepłej wodzie. Wybraną powierzchnię skóry pokrywa się substancją sprzę

266