48035 skanuj0089 (21)

210

MAGDALENA GORCZYŃSKA

•    utworzenie speq'alnych jednostek odpowiedzialnych za rozwój obszarów „z problemami” w skali całego kraju;

•    samodzielne wskazywanie przez Ministerstwo Środowiska obszarów „z problemami” kwalifikowanych do objęcia zachętami podatkowymi.

Równolegle z początkiem wdrażania programów rewitalizacji,' zaczęto opracowywać strategie rozwoju turystyki. Pierwszy dokument stworzony w 1985 r. uwzględniał potrzebę ochrony narodowego dziedzictwa kultury, które uznano za potencjalną podstawę rozwoju turystyki w poszczególnych regionach¹. Strategie powstające w kolejnych latach dotyczyły przede wszystkim produktu turystycznego oraz opracowania zachęt do zainwestowania w ten sektor gospodarki. Program na lata 1994-1999 (The Operational Programme for Tourism) ponownie bezpośrednio odnosił się do rozwoju projektów związanych z kulturą i dziedzictwem. Cele zawarte w planach powstałych w 2000 r. (The National Development Plan i The Tourism Product Development Plan) zakładają, że turystyka ma stać się bardzo dochodową gałęzią gospodarki irlandzkiej. O zaangażowaniu w rozwijanie turystyki mogą również świadczyć wysokie inwestycje w ten sektor, które w latach 1989-1999 wyniosły 4,3 mld euro, z czego 431 min euro w latach 1994-1999. Natomiast w 2003 r., inwestycje w turystykę (wyłącznie) ze Skarbu Państwa (Department ofArts, Sport and Tourism) wyniosły aż 107 mlrr euro.

Na lata 90. przypada całkowita zmiana wizerunku Republiki Irlandii z kraju rolniczego na kraj turystyczny (Johnson 1999). Udział sektora turystycznego w Produkcie Krajowym Brutto (GDP) wzrósł z 5,2% w 1985 r. do 7,3% w 1991 r. (Johnson 1999). Liczba turystów zwiększyła się z 3 min w 1990 r. do 5,9 min w 2002 r. (New Horizons for Irish Tourism 2003). Wśród atrakcji turystycznych, obok „dziewiczej natury” coraz bardziej popularne stawały się miasta. Pierwszym, najczęściej odwiedzanym ośrodkiem był Dublin, który w 1991 r. uczestniczył w programie Europejskiego Miasta Kultury. Połączenie historycznych i współczesnych elementów miasta, wpłynęło na jego oryginalny klimat, przyciągający turystów.

Według R. Moloney i D. 0’Sullivan (2004), na ofertę turystyczną Republiki Irlandii składa się ponad 3000 różnych usług i atrakcji turystycznych, w tym aż 50% jest związanych z kulturą lub dziedzictwem narodowym.

Jedną z przyjętych strategii rozwoju turystyki było założenie, że każdy region powinien tworzyć swój oryginalny, niepowtarzalny w skali kraju produkt turystyczny. Tylko w ten sposób można zapewnić stały dopływ turystów do różnych części kraju.

1

Na podstawie raportu New Horizons for Irish Tourism, 2003.