60771 P1010277 (6)

Ogólne podstawy fotograf,

16

RYSUNEK 13. Radialne przesunięcie punktu z tytułu deniwelacji terenu

,	<— r —,
_/ 0	PoY^5'
f f
	/ 5

pionowe). Z podobieństwa trójkątów P Pi P₀ i Pi S O można zapis A h Sm H ⁼ rm

gdzie: A h-wielkość deniwelacji terenu,

H - wysokość zdjęcia,

5 - wielkość radialnego przesunięcia z tytułu deniwelacji, r - odległość punktu od punktu głównego, m - mianownik skali zdjęcia.

skąd:

rA h

Przesunięcie radialne punktu na zdjęciu jest wprost proporcji wysokości A h od średniej płaszczyzny terenu i promienia r (od głównego, dla zdjęć przetworzonych, lub od punktu nadirowego, i odwrotnie proporcjonalne do wysokości lotu H. W zależności i ższenia A h, kierunek radialnego przesunięcia jest różny (od pur +Ah i do punktu głównego dla -Ah). Ta właściwość zdjęć lotnii przy sporządzaniu map na podstawie zdjęć, jest wykorzystywał leśnej w jednej z metod określania wysokości drzew.

Analizując wpływ deniwelacji terenu i nachylenia zdjęcia lotniczego na zniekształcenie obrazu na zdjęciu, łatwo zauważyć, że są one większe w skrajnych częściach zdjęcia. W związku z powyższym można wyznaczyć promień przyśrodkowej części zdjęcia, w obrębie której błędy nie będą przekraczać z góry założonej wielkości (obliczenia można wykonać na podstawie ogniskowej kamery/, wysokości zdjęcia H i wielkości deniwelacji terenu Ań). Ta część zdjęcia nazywana jest powierzchnią użyteczną. W praktyce fotogrametrii leśnej (np. przy wykorzystaniu zdjęć w taksacji) zamiast powierzchni użytecznej wyznacza się powierzchnię roboczą. Ograniczona ona jest liniami przechodzącymi przez środki podłużnego i poprzecznego pokrycia zdjęć sąsiednich (rys. 14).