Ogólne podstawy fotogrametrii
Załóżmy, te z dwóch punktów S| i S2. leżących na tej samej wysokości U terenem płaskim i poziomym, zostały wykonane dwa zdjęcia lotnicze ściśle pion©?
(rys. 21). Punkty A (wierzchołek drzewa) i C (leżący na tej samej wysokofa'*'Ś podstawa drzewa) odwzorowują się odpowiednio na zdjęciu 1 jako punkty z\ -,?*
- — ■ — - - ~ - - mS » » —M -• * -• ł ------J | | .
na zdjęciu 2 jako az i 02- Różnica wysokości między tymi punktami wyno.;1’
-------v n ---' ----------1---»--------------1 h
(wysokość drzewa). Przyjmując prostą przechodzącą przez punkty Oi i O2 jal^ n odciętych (kierunek dodatni zgodny z kierunkiem wykonywania kolejnych yacf zaznaczmy za pomocą wektorów odległości interesujących nas punktów A i punktów głównych kolejnych zdjęć lotniczych. Otrzymamy odpowiednio weltt^
(V
(2)
A2>
teren
77vW/;V
02A2
>iCt
A1A2
RYSUNEK 21. Zależność między przewyższeniem a różnicą paralaks podłużnych
O/Aj, OjC/, O2A2 i O2C2.
Uzupełniamy rysunek wektorem Aj A2. Możemy teraz napisać równanie we
rów:
fafl|-Xod-(xci-XcJ = A\Aljj
Różnicę odciętych punktu znajdującego się na dwóch kolejnych zdjęciach lotniczych tworzących stenogram nazywamy liniową paralaksą podłużną (p) punktu. Zatem równanie przyjmie postać:
Pa-Pc= MAljj
Lewą stroną równania jest różnica paralaks punktu A i C.
Oznaczając pa-pc- Ap otrzymamy:
Ap=A\A2Jjj
Z podobieństwa trójkątów S1S2A i AA| A2 wynika że:
Bh
więc równanie przyjmuje postać:
(H-h)H
ale:
zatem równanie przyjmuje postać:
stąd:
. H . h = ~—-- Ap b+Ap
Wzór ten jest słuszny, jeżeli zdjęcia lotnicze tworzące stenogram są pionowe lub na takie zostały przetworzone i zostały wykonane z tej samej wysokości. Używając oryginalnych zdjęć lotniczych, trzeba się liczyć z tym, że wyznaczone ta drogą wysokości będą obarczone pewnymi błędami. Wielkości tych błędów uzaleźninft