61424 img006

b)    Australia - część południowo-wschodnia

c)    Afryka - delta i dolny odcinek Nilu. nad jeziorami, rzekami i brzegami oceanów

d)    Ameryka Północna - aglomeracja Nowego Jorku, Waszyngtonu, aglomeracja Nadjezioma, aglomeracja Los Angeles, miast Meksyk

e)    Europa - część środkowa i zachodnia - W. Brytania, kraje Beneluxu, Francja, Niemcy, Włochy

f)    Ameryka Południowa - Buenos Aires, San Paulo, Rio De Janeiro

6.    Aneukumeny - obszary okolobiegunowe, wysokogórskie, pustynie (bardzo mała część przestrzeni geograficznej o bardzo dużym znaczeniu)

7.    Subekumeny:

-    Amazonia. Tajga, obszar}- tundrowe, obszary stepowe, pólpustynne, niskie góry

8.    Przestrzeń ekonomiczna:

Przestrzeń ekonomiczna = ekumena + subekumena (przestrzeń stale lub czasowo wykorzystywana przez człowieka do życia lub do działalności gospodarczej)

W jej obrębie rozmieszczone są wszystkie osiedla ludzkie oraz wszelka działalność produkcyjna człow ieka. Działalność ta przybiera różne formy przestrzenne:

-    działalność punktowa - zakład przemysłowy - może występować w formie wyizolowanej, tworzyć pewne zgrupowania punktów jednorodnych lub asocjacje różnorodnych rodzajów⁷ działalności człow ieka.

-działalność liniowa - transport - posiada tendencje do wykształcania się układów sieciowych lub wiązek różnych rodzajów działalności liniowej np. równoległe do drogi kołowej biegnie linia kolejowa i kilka linii przesyłowych. Z punktu widzenia przestrzeni ważne są tu dwa fakty:

a)    sama linia

b)    nich odbywający się po linii

-    działalność powierzchniowa - uprawy rolne - charakteryzuje się na ogól zawartością występowania, choć może także przybierać nieciągłą i występować w postaci porzuconych wysp (enklaw).

9.    Stniktura Przestrzenna

Rozmieszczenie działalności człowieka w⁷ przestrzeni różne historyczne i fizjograficzne oraz przyrodniczo uwarunkowane układu o określonej strukturze przestrzennej.

10.    Struktura przestrzenna gospodarki narodowej

Pewien układ przenikających się nawzajem sfer zagospodarowania przestrzennego.

Definicja według Leszczyckiego:

„Wszystkie ogniwa gospodarki większe i mniejsze, kooperują ze sobą, wymieniają produkt}⁷, ludzi i informacje, dlatego sa połączone pasmami infrastruktur}⁷ technicznej, w której najważniejsze są układy komunikacyjne, energetyczne oraz wymiany informacji. Rozwijające się ogniwa zajmują coraz większe obszar}⁷, przy czym zazwyczaj uprzywilejowanymi kieninkami rozwojowymi są układy pasmowe, wzdłuż których rozszerza się osadnictwo. Ogniwa czyli węzły⁷ oraz pasma infrastruktury tworzą zasadniczy szkielet, który pozwala na śledzenie dynamiki gospodarki w przestrzeni. Szkielet wypełniają powierzchnie, na których rozwijają się gospodarka leśna, rybacka, turysty czna i inna, które występują powierzchniowo, zajmują czasem znaczne obszary.”

11.    Rozwój przestrzeni ekonomicznej

Zróżnicowanie powyższych czynników prow adzi w konsekwencji do kształtowania się przestrzeni ekonomicznej o różnym charakterze.

Identyfikacja charakteru przestrzeni geograficznej jest podstawowym i nieodzownym etapem rozpoczynającym proces badania prawidłowości geograficzno-ekonomicznych na danym obszarze. Na podstawie takiej identyfikacji można wyróżnić przestrzeń ekonomiczną:

a)    Pierwotną lub wtórną (pochodną)

b)    Zamkniętą (aby wybudować coś nowego, trzeba usunąć coś co było wcześniej) lub otwartą

c)    Kompleksową lub selektywną

d)    Zagospodarowaną lub nie w⁷ pełni zagospodarowaną

e)    Ciągłą lub nieciągłą

f)    Zwartą lub rozczłonkowaną

g)    Zintegrowana lub nie zintegrowana

h)    Stabilna lub niestabilna

i)    Jednorodna lub zróżnicowana