66814 skanuj0015

„Detektyw”

Osoba prowadząca odgrywa rolę matki i wyznacza jedno dziecko, które będzie detektywem. Matka zwraca się do „detektywa” z prośbą o pomoc w odnalezieniu jej dziecka, które gdzieś się zgubiło. Opisuje wygląd dziecka, mówi, czy jest to chłopiec, czy dziewczynka, jak jest ubrane itp. Dziecko grające rolę detektywa powinno na podstawie tych informacji rozpoznać jedno z dzieci biorących udział w zabawie.

„Uparty śpiewak”

Dzieci stoją w grupie twarzą do prowadzącego zabawę, który pełni rolę dyrygenta. Proponuje on dzieciom, żeby zaśpiewały jakąś znaną wszystkim piosenkę. Na podany przez dyrygenta sygnał dzieci zaczynają śpiewać, patrząc uważnie na ruchy jego rąk. Dyrygent może nagle przerwać dyrygowanie, kładąc błyskawicznie ręce na ramiona. Jest to sygnał do przerwania śpiewu. Jeżeli któreś dziecko tego nie zauważy, a będzie śpiewało dalej, otrzymuje tytuł „Upartego śpiewaka” i daje fant. Po kilku próbach wybieramy nowego dyrygenta, który poprowadzi dziecięcy chór.

„Maksi - mini”

Wybieramy długi wyraz. Zadaniem dzieci jest odszukanie zawartych w nim wyrazów mini (rzeczowników), będących częścią długiego wyrazu. Przykładowe wyrazy to np. makulatura, prostokąt, krokodyl, gramatyka itp. Zabawę możemy przeprowadzić w formie konkursu.

„Zaczarowany staw”

Dziecko z zasłoniętymi oczami stoi w środku. Pozostałe dzieci poruszają się dookoła niego do momentu, kiedy dziecko w środku powie „zaczarowany staw”. Wtedy ono samo zaczyna poruszać się pośród nieruchomych postaci, dotyka twarzy pierwszej napotkanej osoby zgadując, kto to jest. Jeśli odgadnie, zdejmuje opaskę z oczu. Jeżeli nie, próbuje od nowa.

4. OBJAWY ZABURZEŃ ORIENTACJI PRZESTRZENNEJ

W wieku przedszkolnym zaburzenia w orientacji przestrzennej przejawiają się w postaci nieprawidłowej lub chwiejnej orientacji w schemacie ciała, trudności z poprawnym używaniem pojęć określających stosunki przestrzenne (góra - dół, prawo- lewo, przód - tył, wyżej - niżej, przed - za, obok - między, na - nad -pod, początek - środek - koniec).

Dzieci majątrudności w poruszaniu się w przestrzeni zgodnie z instrukcją.

Pojawia się u nich zwierciadlane pisanie liter i cyfr oraz odwzorowanie wyrazów przez zapisywanie ich od strony prawej do lewej.

5. SCHEMAT ZABAW USPRAWNIAJĄCYCH ORIENTACJĘ PRZESTRZENNĄ

•    Zabawy wstępne rozwijające orientację w schemacie własnego ciała.

•    Zabawy ćwiczące orientację położenia przedmiotów w stosunku do dziecka.

•    Zabawy rozwijające zdolności spostrzegania stosunków przestrzennych.

33