b) osoba prowadząca podchodzi do każdego uczestnika, chwyta jego dłoń, przykłada do klatki piersiowej i w rytm serca delikatnie uderza w pierś - po zakończeniu wszyscy uczestnicy sami wybijają rytm,
c) prowadzący rękoma uderza w rytm bicia serca o podłogę - uczestnicy powtarzają (analogicznie klaskanie, uderzanie otwartą dłonią w klatkę piersiową, uderzanie butelką i instrumentami znajdującymi się obok każdego uczestnika),
d) uczestnicy wstają, odkładają pomoce i w kręgu wytupują nogami rytm, następnie kucają i - zaczynając od podłogi, po łydki, kończąc na biodrach - wybijają dłońmi rytm,
e) dźwięk bicia serca staje się coraz szybszy - powtórzenia tupania uczestników podążają za tempem muzyki.
3. Oddech. Uczestnicy siadają - głośno i równomiernie oddychają.
4. Pogadanka. Rozmowa kierowana - czy nasze ciało wydaje dźwięki? (jeżeli uczestnicy mają problem z odpowiedzią, prowadzący demonstruje przykłady: oddech, bicie serca, pstrykanie palcami).
5. Ćwiczenie w grupie - demonstrowanie różnych rodzajów oddechu: w sytuacji, gdy jest się zmęczonym, np. po biegu czy szybkim tańcu, oraz gdy jest się wypoczętym, a następnie śpiącym.
6. Relaksacja. W kolejnym etapie uczestnicy kładą się na podłodze, zamykają oczy, rozluźniają się - prowadzący wprowadza ich w tematykę prezentowanego utworu muzyki klasycznej (np.„Wiosna" Vivaldiego) i spokojnym głosem opowiada poszczególne etapy słuchanej muzyki (w tle włączona jest muzyka). Po zakończeniu odsłuchania utworu uczestnicy wstają i, słuchając nagrania, pracują własnym ciałem (głowa, ręce, nogi) - prowadzący może dowolnie kierować działaniem uczestników, pomijając ruchy własnym ciałem. Pozwalamy każdemu uczestnikowi, jeżeli tylko wyraża chęć, na zaprezentowanie własnego układu - nagradzamy go oklaskami. W kolejnym etapie uczestnicy dobierają się w pary, chwytają za ręce i próbują wspólnie odzwierciedlić utwór, oddziałując na siebie wzajemnie.
7. Zakończenie zajęć - rozmowa na temat prowadzonych zajęć: co najbardziej wam się podobało, czy czuliście się dobrze, a może coś sprawiło wam szczególną trudność? Prowadzący podchodzi kolejno do uczestników, podaje rękę i mówi „cześć".
Podczas wykonania zadania można w sposób dowolny wykorzystać inne przedmioty, np. łyżki czy metalowe miski. Podczas prezentacji muzyki każdy uczestnik może otrzymać szarfę lub wstążkę przyczepioną do patyka (takie pomoce można przygotować z uczestnikami przed zajęciami).
Brak przeciwskazań (patrz: „Adresaci").