64922 skanuj0015 (204)

6. WYCHOWAWCA CZASU WOLNEGO

W pedagogice czasu wolnego wychowawcy przypada kluczowa funkcjall Skuteczność wychowania zależy bowiem od kompetencji i przygotowania^ wychowawcy, cech jego osobowości, umiejętności pedagogicznych, doświadczenia, itp. Wychowawcą bowiem może być ten, kto świadomie i int«Kjonś$| nie stwarza sytuacje wychowawcze, realizuje zadania wczasowe (tabela 78),‘j

T a b e 1 a 78j

Wychowawca czasu wolnego

Cechy	Charakterystyka
Kompetencje	Umiejętności manipulowania wzorami wychowawczymi i uruchamianie adekwatnych procesów wychowawczych.}?
Czynniki efektywności	Emocjonalne zaangażowanie, postawa partnerska i umie-? jętność kierowania zespołem.
Model osobowości	Zamiłowanie do pracy wychowawczej, własne hobbyj pasje twórcze, umfejętności przewodzenia, poczucie daj powiedzialności, rozległa wiedza i kultura ogólna oraz wysokie morale.
Cechy uniwersalne	Umiejętność komunikowania się z ludźmi, życzliwe nastawienie, równowaga emocjonalna, dobre zdrowe i poczucie humoru.

Wychowawca do wczasów powinien posiadać odpowiednie kompetencje. Dwa wymagania kompetencyjni powinno stawiać się przed wychowawcą: 1) umiejętności manipulowania wzorami wychowawczymi, 2) uruchamianie adekwatnych procesów wychowawczych, zwłaszcza w grupach celowych. Punktem wyjścia wychowania do wczasów są zawsze subiektywne potrzeby i zainteresowania oraz obiektywne możliwości ich zaspokojenia. Oczekuje się od wychowawcy, że będzie dysponował wiedzą psychopedagogiczna i umiejętnościami diagnozowania potrzeb wolnoczasowych. Kompetencji tych może nabywać w toku instytucjonalnego kształcenia i samokształcenia. Biorąc pod uwagę różnice występujące pomiędzy kategoriami placówek i instytucji wczasowania w ich przedmiotowym zakresie, zasięgu działania oraz kręgu ich uczestników, odbiorców, nie można opowiedzieć się za jednym typem wy-

fjphowawey. Inny bowiem typ jest konieczny jako organizator masowych jpiprez rekreacyjnych dla anonimowych i okazjonalnych odbiorców placówki, i inny do bezpośredniej pracy z grupą celową artystyczną, techniczną, itp. |eszcze inny typ jest pożądany dla ludzi trzeciego wieku.

[p Wychowawca do wczasów powinien być efektywny w swej pracy. Efekty wychowania do wczasów zależą od czterech czynników: 1) emocjonalnego laangażowania wychowawcy, 2) przejawiania przez niego postawy partnerskiej, 3) stylu kierowania zespołem, 4) sposobu zaistnienia wychowawcy w zespole. Trwalsze i bardziej wszechstronne efekty uzyskują wychowawcy, Idórzy umieją wytworzyć w zespole warunki partnerstwa i podmiotowości. Ich postawa wobec zespołu jest pełna zaufania i szacunku. Są nastawieni do Epizielania pomocy, zachęcają do wysiłku i aktywności oraz stosują prawkdfo-T|wy system nagradzania. Warunkiem osiągania społecznie pożądanych zacho-iwań i postaw jest umiejętność kierowania zespołem i demokratyczny styl idziałania wychowawcy. Styl ten jest pożądany zwłaszcza ze względu na: |H.) kształtowanie się prawidłowych stosunków interpersonalnych, 2) uczenie isię rozwiązywania w sposób prawidłowy problemów indywidualnych i grupowych. 3) faktyczną szkołę podnoszenia aktywności społecznej uczestników.

I Człowiek inspirujący i inicjujący gwarantuje równowartościowe uczestnic-Itwo. aprobując współpartnerów. Jest to model osobowości wychowawcy j do wczasów typu demokratycznego. W ten model wpisują się niezwykle | ważne właściwości adekwatne dla osobowości i kompetencji wychowawcy P czasu wolnego. Są nimi: 1) zamiłowanie do pracy z dziećmi i młodzieżą i niesienia im pomocy, 2) mifośnidwo, własne hobby, pasje twórcze, które > pomagają być atrakcyjnym, 3) umiejętności przewodzenia oraz poczucie odpowiedzialności, 4) rozległa wiedza i kultura ogólna, które są podstawą . autorytetu, 5) wysokie morale, ponieważ wychowuje się również przez przy-: kład własny. Wychowawca powinien stawać się wzorem osobowym, by móc dostarczać wartościowych wzorów innym.

Cechy uniwersalne wychowawcy czasu wolnego przejawiają się w tym, że każdy wychowawca, a zwłaszcza wychowawca czasu wolnego, musi charakteryzować się wysokim poziomem umiejętności komunikowania się z ludźmi, życzliwym do ruch nastawieniem, równowagą emocjonalną, także dobrym zdrowiem i poczuciem humoru. Chcąc wychowywać - sam musi być gruntownie wychowany. Chcąc czynić innych lepszymi - musi sam być dobrym. Chcąc dawać innym - musi sam dużo posiadać. Wychowawca działający wśród ludzi, zjednujący ich do wartości i motywacji wyższego poziomu powinien kierować się zawsze najwyższymi wartościami humani-

tfucwowu '    ty) do //tAtw&e

(jii    doóyoi r&oaMh*

, 'i⁾otutĄu'Z/n teinie j)0(A>oolouoat₍ tym