Przykład 3
Przepływ ścieków Q = 100 dm3/s, spadek dna kanału i = 4%«. Korzystając z nomogramów dla kanałów kołowych do wzoru Manninga, wyznaczyć średnicę kanału przy napełnieniu h ś 0,5 d. Podać wielkość napełnienia rzeczywistego oraz prędkość przepływu.
Rozwiązanie
Przez punkt przecięcia współrzędnej natężenia przepływu Q -100 dm3/s i linii spadku i = 4%o prowadzimy prostą poziomą na prawą stronę nomogramu, aż do przecięcia z linią średnicy, dla której napełnienie będzie nie większe niż 0,5 d. Z nomogramu dla powyższych wartości odczytano średnicę d = 0,60 m, a z podziałki dla tej średnicy wielkość napełnienia h = 22,5 cm. W celu określenia prędkości przepływu odnajdujemy, na lewej stronie nomogramu, średnicę d = 0,60 m i punkt odpowiadający napełnieniu h = 22,5 cm. Przez punkt ten przeprowadzamy prostą poziomą, aż do przecięcia z poziomą linią natężenia przepływu Q — 100 dm3/s, i na liniach prędkości nomogramu odczytujemy wartość prędkości V= 1 m/s. Z nomogramu można również odczytać wielkość przekroju czynnego Fcl = 0,1 m2 odpowiadającą napełnieniu h = 22^ cm.
6.1. Kanalizacja ścieków bytowo-gospodarczych
Ilość ścieków bytowo-gospodarczych i przemysłowych odpływających z jednostki osadniczą zależy przede wszystkim od ilości zużytej wody oraz od zasięgu sieci kanalizacyjnej, przy czym tylko część dostarczonej odbiorcom wody trafia do kanalizacji „Wytyczne techniczne do programowania zapotrzebowania wody i ścieków w miejskich jednostkach osadniczych” (patrz zaŁ 7.1, zamieszczony w części I skryptu) zalecają określać ilość odprowadzanych ścieków w stosunku do wielkości zapotrzebowania na wodę w procentach, według następujących zasad:
■ z rejonów zabudowy mieszkaniowej, urządzeń usługowych i administracji - 95%,
■ z zakładów przemysłowych, składów i zaplecza budownictwa — 85%,
■ z zaplecza komunikacji zbiorowej — 100%,
■ woda zużyta na zmywanie ulic i placów od 25% do 50% (uwzględniać jedynie w kanalizacji ogólnospławnej),
■ woda zużywana na polewanie zieleni miejskiej i ogródków działkowych nie trafia do kanalizacji
Podobnie jak zapotrzebowanie na wodę, tak ilość ścieków jest zmienna w czasie i wykazuje wahania godzinowe i dobowe. Miarą tych wahań są współczynniki nierównomierności godzinowej Nh i dobowej Nd, które definiujemy podobnie jak w zagadnieniach wodociągowych:
8«lr
27