uderzenie wojsk 47 i 70 A, wspartych: pierwszą — 3 KPanc; drugą — 8 KPanc 2 APanc. Działania te, w związku z czasem potrzebnym na przegrupowanie 70 A, miały rozpocząć się 10 sierpnia1.
Decyzja dowódcy 1 Frontu Białoruskiego o wznowieniu działań zaczepnych na bezpośrednich podejściach do Warszawy nie dawała odpowiedzi na pytanie o możliwości i ewentualny termin wszczęcia walk mających na celu wyzwolenie stolicy Polski. Dlatego też Stalin zlecił skalkulowanie takiej operacji Rokossowskiemu i Żukowowi.
Zamiar taki, który można nazwać planem operacji warszawskiej, został opracowany 8 sierpnia i szyfrogramem przedstawiony do Kwatery Głównej. Jego zasadnicza treść jest następująca.
„1. Operację warszawską Front może rozpocząć po wyjściu armii prawego skrzydła na rubież rzeki Narew i uchwyceniu przyczółka na jej zachodnim brzegu na odcinku: Pułtusk. Serock. Ugrupowania bojowe tych armii oddalone są od Narwi o 120 km. Do pokonania tej odległości potrzeba 10 dni. Dlatego też operację zaczepną armii prawego skrzydła Frontu, z ich wyjściem na rubież rzeki Narew, należy przeprowadzić w okresie od 10 do 20 sierpnia br.
2. W tym czasie na lewym skrzydle Frontu siłami 69 Armii, 8 Armii Gwardii, 7 Korpusu Kawalerii Gwardii i 11 Korpusu Pancernego należy przeprowadzić operację lokalną, mającą na celu rozszerzenie przyczółka na zachodnim brzegu Wisły i wyjście tych armii na rubież: Warka, Stromiec, Radom. Wierzbica.
Do przeprowadzenia tej operacji konieczne jest przekazanie w skład I Frontu Białoruskiego ze składu 1 Frontu Ukraińskiego 1 Armii Pancernej Gwardii Katukowa i skierowanie jej z rejonu Opatowa przez Ostrowiec na Sienno, z zadaniem uderzenia w kierunku północnym i wyjścia na rubież Zwoleń — Radom, a tym samym udzielenia pomocy 69 Armii, 8 Armii Gwardii, 7 Korpusowi Kawalerii i 11 Korpusowi Pancernemu w rozbiciu znajdującego się tam nieprzyjaciela [...].
3. Po przeprowadzeniu tych operacji i po wyjściu armii prawego skrzydła Frontu nad Narew, zaś armii lewego skrzydła na rubież: Warka, Radom, Wierzbica, wojska będą potrzebowały minimum 5 dni na przebazowanie lotnictwa, podciągnięcie artylerii i tyłów oraz na dowóz amunicji i materiałów pędnych.
4. Uwzględniając czas konieczny na przegrupowanie, operację warszawską możemy rozpocząć 25 sierpnia 1944 roku wszystkimi siłami I Frontu Białoruskiego w celu wyjścia na rubież: Ciechanów, Płońsk, Wyszogród, Sochaczew, Skierniewice, Tomaszów Mazowiecki i wyzwolenia Warszawy.
W operacji tej należy wykorzystać do natarcia na północ od Wisły trzy armie (48, 65 i 28 A), jeden korpus pancerny (9 KPanc) i jeden korpus kawalerii (4 K KawGw), a do natarcia na południe od Wisły użyć 69 Armię, 8 Armię Gwardii, 1 i 2 Armię Pancerną, dwa korpusy kawalerii (2 i 7 KKawGw), jeden korpus
68
S. Sztiemienko. Jeszcze raz o sztabie generalnym. s. 102; K. Rokossowski. Żołnierski obowiązek. Warszawa 1973. s. 412.