MODLITWA PIELGRZYMA
Panie BOŻE wszechmogący! Dzieci Narodu wojennego wznoszą ku Tobie ręce bezbronne z różnych końców świata. Wołają do Ciebie z głębi kopalni sybiryjskich, i ze śniegów kamczackich, i ze stepów Algeru, i z Francji ziemi cudzej. A w Ojczyźnie i3(io naszej, w Polsce wiernej Tobie, nie wolno jest wołać do Ciebie! i starcy nasi, kobiety i dzieci modlą się do Ciebie w skrytości, myślą i łzami. BOŻE Jagiellonów! BOŻE Sobieskich! BOŻE Kościuszków! zlituj się nad Ojczyzną naszą i nad nami. Pozwól nam modlić się znowu do Ciebie obyczajem przodków, na polu bitwy, z bronią w ręku, przed ołtarzem zrobionym z bębnów i dział, pod baldachimem zrobionym z orłów i chorągwi naszych; a rodzinie naszej pozwól modlić się w kościołach miast naszych i wio-
hoo sek naszych, a dzieciom na grobach naszych. A wszakże niech się stanie nie nasza wola, ale
Tw°Ja-_Amen._
ww. 1388—1389 ze stepów Algeru — w r. 1830 Francja rozpoczęła podbój Algeru. W r. 1832 rząd francuski wywiera! na emigrantów polskich nacisk w celu skłonienia ich do zaciągania się do legii cudzoziemskiej w Algcrze. Demokraci emigracyjni prowadzili ostrą kampanię przeciw tym usiłowaniom, uznając, że podbój kolonialny sprzeczny jest z wolnościowymi ideami Polaków. W r. 1832 do legii cudzoziemskiej wstąpiło zaledwie kilkudziesięciu emigrantów; ziemi cudzej — w znaczeniu prowinc.: obcej.
ww. 1401—1402 A wszakże niech się stanie nie nasza wola, ale 7woja — Łuk. 22, 42.
Kyrie eleyson. Chryste eleyson.
Boże Ojcze, któryś wywiódł lud Twój z niewoli egipskiej i wrócił do Ziemi Świętej,
Wróć nas do Ojczyzny naszej.
Synu Zbawicielu, któryś umęczony i ukrzyżowany zmartwychwstał i królujesz w chwale, kio Zbudź z martwych Ojczyznę naszą.
Matko Boska, którą Ojcowie nasi nazwali królową Polski i Litwy,
Zbaw Polskę i Litwę.
Święty Stanisławie, opiekunie Polski,
Módl się za nami.
Święty Kazimierzu, opiekunie Litwy,
Módil się za nami.
Święty Jozafacie, opiekunie Rusi,
Módl się za nami.
w. 1404 Kyrie eleyson. Chryste eleyson (gr.) — Panie zmiłuj się; Chryste zmiłuj się
w. 1414 Święty Stanisławie — Stanisław Szczepanowski (1030— 1079), biskup krakowski stracony przez Bolesława Śmiałego. W r. 1253 kanonizowany przez Kościół i uznany za patrona Polski. -
w. 1416 Święty Kazimierzu — Kazimierz (1448—1484), syn Kazimierza Jagiellończyka. Kanonizowany i uznany za patrona Polski i Litwy.
w. 1418 Święty Jozafacie — Jozafat Kuncewicz (1580—1623), arcybiskup Kościoła unickiego, zamordowany w Witebsku przez zwolenników prawosławia. W r. 1643 kanonizowany przez Kościół i uznany za patrona Rosji i Polski.