80061 Obraz (2687)

zydentura D. Eisenhowera). Lata 60. to powrót rządów demokratów, ale postępujące niepokoje społeczne i wojna w Wietnamie doprowadziły do spadku ich popularności i w rezultacie elekcji republikanina Richarda Nixona. Afera Watergate podważyła zaufanie wyborców do establishmentu politycznego, czego wyrazem było zwycięstwo w wyborach 1976 r. mało znanego polityka demokratycznego z Południa, Jimmy Cartera. Przełom lat 70. i 80. to powrót do ideologizacji partii politycznych w postaci kształtowania się dwóch bloków: liberalnego z Partią Demokratyczną i konserwatywnego z Partią Republikańską. W tym okresie zwycięstwo odniósł obóz tzw. Nowej Prawicy reprezentowany przez prezydenta Ronalda Reagana. Jego program charakteryzował się ograniczeniem roli państwa, decentralizacją władzy i konserwatyzmem ideologicznym. Negatywne trendy w obozie demokratów odwróciły wybory 1992 r., które wygrał Bill Clinton. Cechą charakterystyczną tych wyborów było to, że jedną z przyczyn porażki Busha było odebranie mu wielu głosów przez kandydata niezależnego Rossa Pe-rota, który uzyskał 19% głosów.

Literatura:

R. H. Davidson, W J. Oleszek, Kongres i Kongresmani, Warszawa 1994.

Z. Kielmiński, Kongres Stanów Zjednoczonych Ameryki, Warszawa 1994.

J.    L. Moore, Elections A to Z, Chicago 1999.

Systemy polityczne rozwiniętych krajów kapitalistycznych, red. A. Jamróz, Warszawa 1989.

K.    A. Wojtaszczyk, Współczesne systemy polityczne, Warszawa 1992 i 1996.

2000	221 212 2	b.d.
1998	223 211 1	38,0
1996	t- t— r-H Cd O Cd Od	00 00~
1994	O ^ H CO o CSJ <M	36,0
1992	CD OOH C^s- iO rH Ol	CO O *0
1990 mandaty	C O i-H CD CD r-H CN	30,2
1988	175 260	44,7
1986	177 258	33,4
1984	Cd CO 00 Ud r-H <M	47,4
1982	167 268	37,7
1980	Cd co Ci r-H Cd	48,1
.aj	Partia Republikańska Partia Demokratyczna niezależni	Frekwencja (%)

O 5 Ci

Ci 5

ii

-O

cd

Jag

8

-a &.a

CD

c3 W 30.2 pm pu a

Źródło: Chronicie of Parliamentary Elcctions, Geneva, różne roczniki.

83