82120 owady I (8)

Paź żeglarz

Papilio podalinus, A

•    Należy do naszych najpiękniejszych motyli. Nazwa „żeglarz" pochodzi oti sposobu lotu tego motyla - po kilku uderzeniach skrzydeł (o rozpiętości do 75 mm) paź szybuje, wykorzystując powiew wiatru. Postacie dorosłe lataja w maju lub na początku czerwca. W ciepłe i suche lato, w sierpniu, może sie pojawić drugie pokolenie. Motyle podczas słonecznych dni wygrzewają się, siadając w miejscach wyżej położonych. Gąsienice zielone, z charakterystycznymi żółtymi wstęgami i pomarańczowymi plamami - najchętniej żerują na liściach tarniny. Nie gardza również liśćmi gruszy, głogu, jarzębiny, jabłoni, wiśni, brzoskwini i moreli. Na gałązkach tych drzew i krzewów przepoczwarczaja sie- Paź żeglarz występuje w południowej i środkowej części Polski na terenach pagórkowatych i górskich. Można go spotkać również w sadach i ogrodach. |est gatunkiem coraz rzadziej spotykanym. Powodem tego jest zmiana naturalnego środowiska życia pazia żeglarza wskutek działalności człowieka, a także wyłapywanie go przez kolekcjonerów i handlarzy.

Paź królowej

Papilio machaon, B

•    lest to najbardziej znany gatunek z rodziny paziowatych. W Polsce występują dwa pokolenia tego motyla. Pierwsze pojawia się w maju, drugie - w sierpniu. Motyl ten ma żółte skrzydła (o rozpiętości do 65 mm) z wyraźnym czarnym rysunkiem. Tylne skrzydła s.j wydłużone i przechodzą w charakterystyczny „ogonek". Pazia królowej można spotkać (choć ostatnio coraz rza-dziejl na polach, lakach i w ogrodach. Zapyla on między innymi kwiaty koniczyny, spijając z nich słodki nektar. Gąsienice (Ba) żerują na liściach roślin z rodziny baldaszkowatych. Szczególnie smakują int liście marchwi.

Poczwarka pazia żeglarza

'f-ubJlsjii JiY

31