Wy korzystujemy rozwiązanie nierelalywisiycznego równania Schrodingera dla atomu wodoru, co prowadzi do stanów energetycznych Enl (p. 10.4). W atomie wodoru zarówno poprawka relatywistyczna (p. 8.10), juk i oddziaływanie subtelne są małe w porównaniu i energia E ,, a jednocześnie obie te wielkości są porównywalne. Można więc obliczyć każdą z poprawek oddzielnie i zapisać
^•>1.) ™ ^b,/ 4" En\ +Ą,»*
Oba człony poprawek: jeden związany ż relatywistyczną zmianą masy, EnX, i drugi, związany ze sprzężeniem spin-orbita, El%, razem określąją poprawkę struktury subtelnej £u. Członów tych me będziemy tu szczegółowo obliczać. Pełne obliczenia wykonał Dirac. Wynik ma postać
gdzie
U a
M1 |
(_ł_ |
_AW |
n |
U+1/2 |
4/i} |
c |
(lub |
w A |
Ansętic |
■łnti ) |
(12.33)
oznacza stalą Sommerfelda struktury subtelnej, którą wprowadzono w paragrafie 8.10.
Uwzględniając sprzężenie spin-orbita, otrzymujemy więc taki sam wynik jak poprzednio (p. 8.10) przy obliczaniu poprawki relatywistycznej. Jedyna różnica polega na zastąpieniu / wielkością j. Przesunięcie energetyczne względem poprzednio obliczonej energii E„ , jest rzędu ał, czyli (I/I37)2, a zatem trudne do zmierzenia.
Najważniejszym wnioskiem ze wzoru (12.33) jest lo, że energia związana ze strukturą subtelną w atomie wodoru zależy tylko od j, a nie od I. Oznacza to, że stany różniące się liczbami kwantowymi / (dla tej samej liczby u), ale o tej samej liczbie j mają takie same energie; są one energetycznie zdegenerowane (rys. 12.20).
s PD
Rys. 12.20. Sirukiura subtelna: rozszczepienie stanów on- I, 2 i 3 (po lewej stronie linia przerywana zaznaczono poziomy nierozszczc pione) zgodnie z leoria Diraca (skala energii me jest zachowana). Przesunięcie związane ze struktura subtelna zaznaczono olwanymi strzałkami Jeżeli oddziaływanie sublclne (sprzężenie spin-orbita) nie |esl brane pod uwagę, lo siany o tym samym / sa (degenerowane Uwzględ niemo sprzężenia nie prowadzi do znuany energii slanów o lej samej liczbie j
Struktura subtelna linii atomu wodoru została więc odtworzona ilościowo. Energio odpowiadające strukturze subtelnej w cięższych atomach są większe, a więc i łatwiejszo do zaobserwowania. Ich obliczanie jest jednak znacznie trudniejsze, ponieważ dokładne obliczenie funkcji falowych dla atomów z większą liczbą elektronów jest o wiele bardziej skomplikowane.