83481 P3041040

71. Połączenia zakładkom na śruby l nlły

	Y
■ - . /	1

Ryn.7 6 Połączenie przegubowo ze stołkiem podporowym podatnym

cia belki może nastąpić jego odkształcenie. W przypadku, gdy reakcja od obciążeń belki jest duża, to ramią podporowe stoika może nadmiernie ugiąć się, a wtedy śruby łączące ramię kątownika ze słupem mogą nie zapewniać wymaganej nośności. Stąd też można zaprojektować żebro usztywniające, np. kątownik usztywnia-Rr*7$ rdąnnii pnegubo jący i podkładkę wyrównawczą (rys.7.6).

Zakładkowe połączenia wspornika ze sztywnej | blachy z półką słupa pokazano na rys.7.7. Grupa śrub łącząca wspornik ze słupem będzie obciążona mimośrodowym oddziaływaniem piono-|_

wym belki połączonej ze wspornikiem przy pomocy kątowników.

Rys.7.7. Połączenie wspornika zo słupem

b)

Wycinając pasy na końcu belki z jednej strony, można środnik belki połączyć zakład ko wo bezpośrednio z pasem słupa (rys.7.8) lub z żebrem usztywniającym podciągu (rys.7.2).

Połączenia sztywne (węzeł sztywny) można projektować zgodnie z przykładowymi rozwiązaniami, jak na rys.7.9, 7.10.

Rys.7.8. Połączenie belki z pasem słupa

MyatJ9 Potącssois azlywns belki zo słupem

N2

Podstawy projektowania konstrukcji motelowych

b)

Rys.7.10. Połączenia sztywne

o) doczołowe proste belki ze słupem, b) belki z podciągiem

Podstawowym warunkiem konstrukcyjnym połączenia sztywnego jest „uciąglenie" patów belki w taki sposób, aby moment podporowy w pełnej wartości, zgodnie z obliczeniami teoretycznymi, był przekazywany na inny element konstrukcyjny'słup). Zastosowane kątowniki (np. rys.7.9a> winny mieć wystarczającą sztywność, ab£ przekazać na słup mły rozciągające łub ściskające pasów belki.

W rozwiązaniach konstrukcyjnych pokazanych na rys.(7.2 * 7,9) zaprojektowano wyłącznie śruby. W tych samych rozwiązaniach można oczywiście zastosować nity lub wyłącznie spoiny. Racjonalne są rozwiązania połączeń, zwłaszcza montanowych, w których projektuje się śruby i spoiny w zależności od technologii scalania elementów konstrukcyjnych, 'typowe połączenia belek na śruby podano w katalogu (211.

7.2.2. Połączenia przegubowe 7.2.2.1. Połączenia z płaskownikami

Najczęściej projektowane połączenie przegubowe belki z podciągiem pokazano na rys.7.2. Nośność łączników (śrub i nitów) w tym połączeniu oblicza się wg zasad podanych w podrozdziale 3.5.2, a ich liczbę wg zasad podanych w p.3.5.4 (jak dla zakładkowych połączeń rozciąganych lub ściskanych). Jeżeli pas belki łączonej z podciągiem jest wycięty, to osłabienie przekroju na końcu tej belki obciążonej (rys.7.11) siłą poprzeczną V należy sprawdzić wg wzoru:

<w>

gdzie:

n — liczba śrub w połączeniu, fi_v — liczba śrub w ścinanej części przekroju netto,

A_n v ,Ąi/ — pole ścinanej i rozciąganej części przekroju netto.

|<vs.7.ll Ofllubiooie przokrąju Środnika połączenia zakładkowego belki

Ponadto należy sprawdzić nośność przekroju 1-1 (rys.7.11) na ścinanie te zginaniem od momentu zginąjącego M = V e. Między czołem końca belki a elementem podporowym (środnikiem podciągu, pasem słupa) należy pozostawić luz w granicach (10+20) mm celem umożliwienia odkształcenia się belki (ugięcia, obrotowi) oraz ze względu na tolerancje wykonawcze.

3«3