86934 leki wpływ na zak ruchowe i miejscowo znieczul 0001

114 i Farmakologia

*

do zmniejszenia pobudzenia, co objawia się atonią pęcherza moczowego i macicy.

Do leków gangiiop!egicznvch należy tri* metafan, mekamylamina.

Zastosowanie

Leki ganglioplegiczne znalazły ograniczone zastosowanie, gdyż ich działanie jest zbyt drastyczne, a całkowite wyłączenie narządów wewnętrznych (układu krążenia) spod kontroli układu wegetatywnego może być niebezpieczne. Leki te są stosowane tylko w ostatniej fazie utrwalonego nadciśnienia złośliwego oraz w zabiegach chirurgicznych wykonywanych z kontrolowanym podciśnieniem i obniżeniem temperatury ciała w celu zmniejszenia krwawienia w polu operacyjnym.

Działania niepożądane: zapaść ortosta-tyczna, omdlenia, bóle głowy, senność zaparcia, suchość błon śluzowych jamy ustnej, wzrost ciśnienia sródgalkowego i zaburzę-nia widzenia, zatrzymanie moczu.

Przeciwwskazania: stany niedokrwienne mózgu, serca, nerek, ograniczone zwężenie odźwiernika, jaskra, wstrząs, ciąża.

araty i dawkowani

Trimetaphan (Arfonad) - fioł. 0,75 g substancja sucha - 0,1-0,2 mg/kg m.c., 3-4 mg/min i.v. Zastosowanie: anestezjologia - podciśnienie kontrolowane, nadciśnienie złośliwe. Leku nie należy stosować u kobiet w ciąży.

Mekamylamina (lnversine)-tabl. 0,0025 g. Zastosowanie: 2 x 2,5 mg maks. 30 mg/dobę w nadciśnieniu złośliwym.

Maria Sieklucka-Dziuba, __Jacek Dziuba

2.4. LEKI WPŁYWAJĄCE NA ZAKOŃCZENIA RUCHOWE

Wiadomości wstępne

Impulsy nerwowe pochodzące z ośrodkowego układu nerwowego biegną do mięśni szkieletowych drogami piramidowymi (neurony kory mózgowej, rdzeń kręgowy, neurony ruchowe przednich rogów rdz_t-nia), a następnie są przekazywane do komórek mięśniowych przez połączenie nerwc,. wo-mieśniowe zwane zakończeniem ruchowym lub płytką motoryczną. Neuroprzekaż-nikiem w tym połączeniu jest acetylocholina (ACh), działająca na receptor choliner-giczny nikotynowy (N) typu mięśniowego, znajdujący się na błonie komórki mięśniowej. Impuls nerwowy powoduje uwalnianie do szczeliny synaptycznej acetylocholiny, która łączy się z receptorami N, powodując depolaryzację błony mięśniowej i skurcz mięśnia. Następnie acetylocholina jest rozkładana przez enzym acetylocholinesterazę (AChE) do choliny i kwasu octowego. Rozkład ACh prowadzi do repolaryzacji błony komórki mięśniowej i rozkurczu mięśnia. Związki hamujące działanie acetylocholine-sterazy opóźniają rozkład ACh i przedłużają ora-7 wzmagają skurcz mięśni.

Leki porażające zakończenia ruchowe, czyli leki zwiotczające mięśnie prążkowane, zostały wprowadzone do lecznictwa w 1942 roku w celu zwiotczenia mięśni w czasie zabiegu operacyjnego. Zastosowanie ich pozwoliło na zmniejszenie dawkowania narkotyków wziewnych i przez to zmniejszenie ryzyka które towarzyszy znieczuleniu ogólnemu. Jednakże ze względu na fakt, że leki te porażają również mięśnie oddechowe, stosowanie ich wymaga prowadzenia oddechu wspomaganego.

2.4.1. Leki porażające zakotwiczenia ruchowe (zwiotczające)

Blok nerwowo-mięśniowty polega na przerwaniu przewodzenia bodźców' z wdók-na nerwowego na włókna mięśniowe, w wyniku czego następuje zwiotczenie mięśni. Istnieją dwie grupy środków farmakologicznych zdolnych do wywołania takiego bloku. Jedna grupa działa przez powinowactwo do receptora płytki nerwowo-mięśniowej, a więc przez współzawodnictwo z acetylocholiną; druga grupa wywołuje przedłużoną depolaryzację błony komórki mięśniowej. W związku z tym leki porażające zakończenia ruchowe (zwiotczające) możemy podzielić ze względu na mechanizm działania na:

. • • lei ce Ir •lei

CZ1

2.4-1-¹

Do leżą alł Nlei Kui starni

ki moi

laryza.

nia- Z

sunku

miar j hibitc

z ich’

nie z stów mi lu

zwiot

W\

Kt

pokai

drogi

jaceg

d-tuc

chód

cach

niow

(pow

kam

miai

K

nycl