W Olimpiadzie 25 zaprowadzono wozowe czterema końmi wyścigi; w 33 wyścigi konno; w 71 kalpe, które w 84 ustały; w 93 wprowadzono wyścigi wozowe parokonne ze staremi końmi; w 128 takież z mtodemi, a w 13 1 wierzchowe na młodych koniach. Później w zamiarze podniesienia igrzysk rzymskich, na niekorzyść greckich, zabroniono czworokonne wyścigi wozami w Grecyi odbywać aż do 199. Olimpiady, na której czwórka Ty-beriusza triumfowała; w 211 Olimpiadzie miał Nero udział w wyścigach na wozie dziesięciu końmi młodemi zaprzężonym.
Nie zawsze w wyścigach właściciele koni byli sami woźnicami lecz honor zwycięztwa zawsze na właściciela koni przypadał. W dawnej Elidzie, niedaleko dzisiejszego miasta Lagę ni co, znajdują się dotąd niekształtne zwaliska dawnego hippodromu. Oto wszystko, co pozostało z owego pola tylu popisów starej Grecyi!
Hippodrom znajdował się we wschodniej części równiny Olimpijskiej i był ograniczony na prawo wałem, a wzgórzami na lewo, do koła zaś wznosiły się pyszne świątynie i ołtarze. Hippodrom ten miał około 900 stóp długości, a 300 szerokości i kształt prostokąta; grube zaś mury otaczały go do koła; ogromny natłok widzów opasywał arenę, a potężne liny strzegły lud od przypadków. Sędziowie mieli trybunę po środku pola, gdzie się znajdowało małe wzniesienie. Naprzeciw punktu wyruszenia stał słup prawie półtora łokciowej wysokości, około którego konie i wozy zwracać się musiały, ażeby na to samo zkąd wyruszyły powracać miejsce.
U wejścia na arenę znajdowało się odosobnione trójkątne miejsce, w którem wozy i ciekuny oczekiwać mu-
96