85194 WorkCentre�26 0802292347�ea978568b5

Wyszywanie „cegiełek” po przekątnych

Jlfij

Robimy dwa małe ściegi stębnówki i pozostawiamy luźny koniec nici, który później wpleciemy pod ściegi. Wyszywamy pięć ściegów atłaska przez cztery nitki tkaniny.

Wykonując naroże przy ostatnim ściegu ustawiamy igłę pod kątem prostym do ściegów „cegiełki” i wyprowadzamy o cztery nitki dalej. Wyszywamy następną „cegiełkę”.

3 Przy następnym rogu wyprowadzamy igłę dokładnie w początku ostatniego ściegu i wykonujemy następną „cegiełkę”.

:r Wyszywamy po cztery „cegiełki” na każdej przekątnej, zmieniając ułożenie ściegów — stosując naprzemiennie instrukcje 2 i 3, aż znajdziemy się w punkcie, z którego zaczęliśmy.

Liczenie nitek tkaniny Nitki wycinamy dopiero po wyszyciu wszystkich „cegiełek” i pozostałych motywów. Sprawdzamy, czy „cegiełki” znajdują się dokładnie naprzeciw siebie i czy nie opuściliśmy żadnej nitki. Ostatni ścieg musi wypaść w miejscu, w którym zaczynaliśmy. Nitki wycinamy ostro zakończonymi nożyczkami.

Wycinanie nitek na większych motywach Zanim przetniemy nitki, sprawdzamy, czy ściegi atłaska są wykonane wzdłuż nitek tkaniny i liczymy nitki po każdej stronie. Przecinamy nitki grupami po cztery. W żadnym razie nie próbujemy przecinać naraz ośmiu czy dwunastu nitek.

tww;

auł U**/

wwf .

I Przecinamy tylko nitki przechodzące między dłuższymi bokami „cegiełek”, nigdy zaś przy krótszych bokach. Między pięcioma ściegami atłaska są cztery nitki tkaniny do wycięcia.

2 Wyciągamy przecięte nitki pincetą, pozostawiając rzędy nitek układające się w kwadrat i krzyżujące się w jego rogach.

m

Wwwww

3* Na większych motywach przecinamy nitki przy „cegiełkach” leżących dokładnie naprzeciw siebie.

iii! 1

■o	•fiSSSS'* ;OH:.	1»«
IB i I p p • ' ■ p * *• * « >'■ '■ ■ * pp		w i i ^0- p >p i

«- '||H| Z    Z    -Z

*» rllfff■*•ffffl» *łfffłf•••■

4 Przecinamy kolejno nitki przy wszystkich parach „cegiełek”. Wyciągamy przecięte nitki. Pozostałe nitki wewnątrz konturu tworzą siatkę, jak pokazano na rysunku.

Przęsełka i elementy koronki igłowej

Przęsełka i elementy koronki igłowej wykonuje się, wykorzystując rzędy nitek pozostałych po wycinaniu. Oplatanie tych nitek ściegiem cerowniczym lub ich owijanie ma dwojaki cel. Po pierwsze, daje akcent ozdobny, a po drugie, wzmacnia całą robótkę, gdyż zwoje są układane dość ciasno. Do tak uzyskanej „sztywnej” bazy można dodać nieco delikatniejsze elementy koronki igłowej.

Przęsełka owijane

mm

WWW -

WARIANT Przęsełka podwójne Grupy po osiem nitek można podzielić i zrobić z nich po dwa przęsełka.

l Zabezpieczamy nić po lewej stronie robótki, przewlekając ją pod dwoma lub trzema „cegiełkami”. Owijając nitki, napinamy je delikatnie, podkładając pod robótkę palec. Zwoje układamy ciasno obok siebie.

2 Przekładamy nitkę po przekątnej po lewej stronie i owijamy następne przęseł-ko. Tak samo owijamy kolejno wszystkie przęsełka, przewlekamy nić na lewą stronę i zabezpieczamy.

Przęsełka cerowane

r	=Oi
wm	—Nlii

/ Zabezpieczamy nić po lewej stronie robótki, przewlekając ją pod dwoma lub trzema „cegiełkami”. Wyprowadzamy igłę na prawą stronę w środku między nitkami i wykonujemy ścieg stębnówki nad pierwszymi dwiema.

jć Oplatamy przęsełko ściegiem cerowniczym co dwie nitki, za każdym razem mocno ściągając nić. Wypełniamy w ten sposób całe przęsełko. Ściegi powinny być ciasno i równomiernie ułożone.

J Przewlekamy nić na lewą stronę robótki i wyprowadzamy na prawą stronę w połowie następnej grupy nitek. W ten sposób oplatamy ściegiem cerowniczym pozostałe przęsełka i zakańczamy koniec nici po lewej stronie robótki.

TECHNIKI 17