Hardanger to haft liczony, wykonuje się go na tkaninach o splocie jednorodnym. Charakteryzują się one jednakową liczbą nitek wątku i osnowy na 1 cm2 powierzchni.
Jest wiele tkanin spełniających ten warunek i nadających się do haftu hardanger, jak delikatny len „belfast”, szorstki len „davosa”, oraz takie tkaniny, jak „lugana”, „bellana” i „hardanger”. Są one czysto lniane i bawełniane lub mieszane — lniano-bawełniane lub bawełniano-wiskozowe. Są też mieszanki bawełny ze sztucznym jedwabiem. Większość jest dostępna w wielu kolorach, choć niektóre - jak adamaszek „hardanger” - bywają tylko białe lub kremowe.
W przypadku większości wzorów można jedną tkaninę zastąpić inną, lecz starajmy się wybrać taką, która ma cechy zbliżone do tkanin proponowanych przez projektanta. Niektóre tkaniny bowiem, choć podobne do siebie, nie zawsze spełniają wymogi danego projektu. Na przykład len „dublin” ma luźny splot, w którym trudno wykończyć brzeg ściegiem zadziergiwanym. Znacznie lepiej nadaje się do tego o wiele gęściej tkany „belfast”. Adamaszek „hardanger” pięknie się układa, więc doskonale nadaje się na obrusy, lecz zwykły „hardanger” jest o wiele sztywniejszy i można z niego robić tylko płasko leżące serwety lub podkładki.
Każdy z przedstawionych w książce schematów można wykonać na tkaninie o dowolnej gęstości, lecz będzie ona miała wpływ na wielkość gotowego motywu. Każda kratka schematu przedstawia dwie nitki tkaniny, więc aby tę wielkość określić, należy pomnożyć liczbę kratek przez dwa, a następnie podzielić uzyskany wynik przez gęstość tkaniny. Jeśli na przykład schemat mieści się w kwadracie o boku 64 kratek, wówczas:
Na lnie „belfast” (gęstość 32 nitki na 2,5 cm) wzór będzie kwadratem o boku 10 cm.
64x2=128; podzielone przez 32 równa się 4x2,5 cm, czyli 10 cm. Na „luganie” (gęstość 25 nitek na
2.5 cm) wzór będzie kwadratem o boku 13 cm.
64x2 = 128; podzielone przez 25 równa się 5,1 x2,5, czyli 13 cm.
Na „davosie” (gęstość 18 nitek na
2.5 cm) wzór będzie kwadratem o boku 18 cm.
64x2 = 128; podzielone przez 18 równa się 7,1x2,5 cm, czyli 18 cm.
W niniejszej książce wykorzystano następujące tkaniny marki Zwei-garten:
„hardanger” — 22 nitki Jest to tkanina czysto bawełniana, szerokości 110 cm, dostępna w wielu kolorach. Bardzo łatwo się na niej wyszywa i wycina nitki. Niezbyt dobrze się układa, nadaje
się więc na płasko leżące serwety lub podkładki.
adamaszek „hardanger” -22 nitki
Tkanina ma 170 cm szerokości i jest mieszanką bawełny i sztucznego jedwabiu (55-45%); produkowana tylko w kolorze białym lub kremowym. Doskonale nadaje się na obrusy i serwety. Wyszywanie na niej wymaga nieco praktyki, gdyż liczenie nitek sprawia pewne trudności.
len „belfast” - 32 nitki Jest to czysto lniana tkanina, szerokości 140 cm, dostępna w wielu kolorach. Ma tradycyjny ścisły splot płócienny i haftowanie na niej wymaga doświadczenia. Większą dokładność roboty zapewni podświetlane szkło powiększające.
len „dublin” - 25 nitek Ta czysto lniana tkanina ma szerokość 140 cm i jest dostępna w kilku kolorach. Tkana luźno, ze starannie uprzędzonych cienkich nici; jest lekko prześwitująca. Nie można wykończyć jej brzegów ściegiem zadziergiwanym.
„linda” - 27 nitek Tkanina czysto bawełniana, dostępna w pełnej gamie kolorów, szerokości 85 lub 140 cm. Jest to piękny materiał hafciarski, mogący zastąpić czysty len.
„lugana” - 25 nitek Tkanina wykonana z bawełny i wiskozy (52-48%), szerokości 140 cm, dostępna w wielu kolorach. Doskonale nadaje się na ażury hardanger, gdyż pięknie się układa. Choć ściegi wychodzą na niej stosunkowo drobne, łatwo je wykonać. Dobry materiał na bieliznę stołową.
„bellana” - 20 nitek Tkanina szerokości 140 cm, będąca mieszanką bawełny i wiskozy (52-48%) - dostępna w kilku kolorach. Domieszka wiskozy nadaje jej lekki połysk i miękkość. Postęp roboty jest szybki, a gotowy haft hardanger prezentuje się delikatniej niż na „davosie”.
„davosa” — 18 nitek Czysto bawełniana tkanina szerokości 140 cm, dostępna w kilku kolorach. Ma luźny, jednorodny splot, idealny dla początkujących. Postęp roboty jest szybki z uwagi na małą gęstość tkaniny (a więc duże rozmiary wzoru) i łatwość wykonania poszczególnych ściegów.
Haft hardanger wygląda najlepiej, kiedy wykona się go nicią o okrągłym przekroju — na przykład bawełną perłową (perle co ton). Ten rodzaj nici sprawia, że ściegi są wyraźnie widoczne i mocno odcinają się na tle tkaniny. W każdym wzorze hardanger wykorzystuje się dwie grubości nici - ścieg atłaskowy w cegiełkach na obwodzie „oczek”, w innych miejscach wzoru wyszywa się nicią nieco grubszą niż nitki tkaniny; przeplataniu, cerowanie oraz pozostałe ściegi ozdobne i wypełniające wykonuje się cieńszą nicią. Grubość nici do haftu zależy więc od gęstości tkaniny. Bawełna perłów-ka jest dostępna w grubościach:
3, 5, 8 i 12. W opisach wzorów podano zalecaną grubość nici, lecz można ją też wybrać, posługując się poniższą tabelą.
TECHNIKI
13