w
o
przedmio
niel
-=ł pierwotny; wartość fonetyczną nadano pewnym zna-.luploro później. Inaczej mówiąc, znaki klinowe by-i, pierwotnie po prostu przedstawieniami przedmiotów / i.. /. Później, kiedy zdano sobie sprawę że postępu-w Un sposób można było wyrazić tylko bardzo ogra-”1 • •uiią liczbę tego wszystkiego, co zawiera mowa arty-* ił .winu, a mianowicie tylko i jedynie przedmioty kon-t.eiii., wystarczająco odróżniające się pomiędzy sobą,
<ri pojęć oderwanych, ani czynności, wówczas po-£if <•> inysl rozróżnienia w pewien sposób w jednym znale J*ą{0 stosunku do przedmiotu i jego wymowy, czyli je-»•.i lości fonetycznej. Rysunek ptaka nie oznaczał już MlIlO przedmiotu latającego, lecz dźwięki^które wcho -w skład nazwy tego przedmiotu latającego: sylabę
ił H , W —--ł-
lvlo i
o, a v“ ^(lorwotniel podfcie oderwane "widzenie", które po akkadyj-
+ « reprezentowanego pierwotnie *
* ,___ l ' " "/,nu s z e h u , nieoznaczane, o ile nam wiadomo
•"•iłiyw ideogramem, mogło być odtąd pisane za pomocą '* kłosa oraz znaku ptaka: sze + hu, żaden
i ■ r i/.iej złożonych kombinacjach, są one w gruncie rzo-• / wyntylizowaniem na glinie /gdyż pisano wówczas na
•.wluź.oj glinie tak, jak my na papierze/ prymitywnych i 7 unkńw linearnych, obrazujących pewne konkretne przed-i ty. Ewolucję tych rysunków i znaków uwidoczniono na 1 l i<-y,sporządzonej przez S.N.Kramera: w dwóch pierw-• yoh kolumnach, które ukazują rysunki najbardziej ar-i.iiLc/.ne, rozpoznać można na pierwszy rzut oka niektó-i /. tych przedmiotów: gwiazdę /nr 1/, płeć żeńską /nr /, Córy /nr 5/» głowę ludzką /nr ?/, nogę /nr 13/,pta-i u /nr 14/, rybę /nr 15/* głowę wołu /nr 16/ lub krowy /nr 17/ i kłos zboża /nr 18/,Największą trudnością,ja~ l sprawia nam to pismo,jest okoliczność,że każdy •/. tych znaków, jak w naszych rebusach,może być odczyta , ramach danego tekstu na dwa różne sposoby: albo jako (znaczenie dźwięku /który jest zawsze l:ąś sylabą, ba- ab- bab- etc,, nigdy zaś dźwiękiem e : montarnym i niepodzielnym,jak te, które oznaczone by wują literami alfabetu, b, d itd./,albo jako na -
- + 4 •
i: . z dany znak.Pismo klinowe jest zatem jednocześnie piktograficzne /czyli ideograficzne/, i fonetyczne r*n sposób rysunek kłosa zbożowego /nr 18/ i rysunek j.taka /nr 14/,jeśli się je spotka w tekście klinowym, ,iiOt ą tyć odczytane, stosownie do sensu,albo jako nazw-j "za arna" i "stworzenia latającego" /ideogramy/, albo sylaby: pierwsza s z e , druga h u . ó st rzeczą oczywistą, że charakter piktograiiczny
w v —--■-
odkrycie genialne, gdyż w ten sposób można była impisać wszystko, co język mówiony chciał
_ _ — —— 9 —vłv»v** z "tycłi
też nie zachował najmniejszego związku z poję-
•ea /.itrna czy ptaka; jednakowoż w innych wypadkach
»*eiy one zachować swój pierwotny charakter i być ro-
#>ł*lnne bezpośrednio jako wyrażenie nazwy zbóż i pta-
• w. Trudności w odczytywaniu znaków klinowych powodo-
ot.t- przede wszystkim przez to ustawiczne pomiesza-