Image001201

6

Acrydium — szarańcza w Lublinie około r. 1537. Cons. 111, f. 256.

Acta. Acta silent et clauduntur. Acta publica nemini sunt deneganda. Acta maleficorum et damnatorum ac eorundem confessatorum seu reco-gnitionum tam libere ac spontanee factarum, quam etiam vi tormentorum expres-sarum conscripta albo Libri (atra volumina) actorum criminalium, in ąuibus maleficorum confessata eorumąue anteacta vita tam benevole, quam vi tortu-rarum exquisita una cum poenis ac sententiis criminalibus sacrosancte et ex rigore juris prolatis earumque executionibus connotata sunt. — Acta percep-torum et expensorum; między niemi księga Nr. 193 z lat 1742—1749 zatytułowana jest: Cornucopiae capri id est regestrum ex omnibus pro-ventibus per oeconomum civitatis S. R. M-tis Lublinensis provenientibus et percipi solitis declaratum; księga Nr. 197 b z lat 1790—1794 posiada tytuł: Sepulchrum ducatorum. — Urząd prezydencki radziecki zaleca, aby akta z Podzamcza, ulicy P. Marji, Probostwa i Białkowskiej Góry oraz Czwartku w całości do archiwum magistratu lubelskiego złożone zostały. Cons. 175, f. 378, r. 1791.

Actriczka — powódka.

Actus. Infamibus et banitis atque excomunicatis omnes actus legitimi interdicti sunt.

Admissoriales alias wstępne (w cechu). Haer. 177, f. 363 v., r. 1650.

Advitalitas — dożywocie 1) mutua — unus alteri conjugum, 2) simp-lex—N. consorti suae. Formula vide Vol. leg. I, 419.

Aedifincula— budka.

Aedilis seu provisor — zarządca, szafarz, vide Dispensator.

Albatorium — blech miejski in flumine Bystrzyca paenes piscinam magnam.

Allodium seu stabulum. Allodium alias stanycza. Adv. 1, f. 94, r. 1471.

A1 u t a r i u s sive coriarius — garbarz.

Anfongi alias nogi sklepienia.

Animadversor vide Executor justitiae.

Ant il en a — podpiersień, vide Phalerae.

Antipherna vide Reformatio dotis.

Antiąuitas — dawność. Kto trzyma imienie od trzydziestu lat i jednego, wzdyby się kto w tym czasie ozwał a okazał, jeśli do onego domu jakie prawo miał; a jeśli się kto w tym czasie nie ozwie, słusznie każdy tak dawny czas miasto zapisu ku okazaniu i ku przedaniu swej własności mieć może, co i prawem pospolitem jest opatrzono; choćby też kto źle nabyte przez tak długi czas trzymał, to jest nie od prawdziwego dziedzica dostał wzdania ani kupna nie miał, co łaciennicy zowią malae fidei possessorem, tedy już taką dawność ma za pewną obronę swego imienia przeciw wszystkim osobom tak tu pod jednym dzwonem, jako i na stronie kędy daleko mieszkającym; innej mu obrony nie trzeba. Napisano o tym Spec. Sax. lib. 1-mo, art. 29-no. Cons. 174, f. 65—65 v., r. 1786.

A n t w o s — miednica.