Image76 (3)

Posiadamy pełen asortyment firmy TON5IL

Sprzedaż hurtowa i detaliczna Wysyłka na całą Polskę pocztą i firmą kurierską DHL

tel./fax: [phone] kom.: 500 27-36-93

Za pomocą poleceń Current, Cursor Modę, Relurire (C, C, R) można ustawić ten względny tryb oraz po ustawieniu kursora w narożniku poleceniem Current Floating Orijfin (C, F) ustawić punkt zerowy w dolnym lewym rogu płytki, czyli w punkcie o współrzędnych ahsolutnych (1000. 1000), jak pokazuje rysunek 55.

Rozmiary płytki

Gdybyśmy nie korzystali z netlisty, moglibyśmy po prostu „wyjmować na piechotę” kolejne elementy z biblioteki i umieszczać je w przestrzeni roboczej. Tak postępuje wielu hobbystów.

My umieszczamy elementy automatycznie, z użyciem netlisty i właśnie z tego względu trzeba zaprzyjaźnić się z warstwą o nazwie Keep Out Layer.

Na pewno jest dla Ciebie oczywiste, czym jest warstwa Rottom Layer - to ścieżki od strony lutowania, czy też Top Overlay - warstwa opisu od strony elementów wykonana farbą na płytce. Dziwna na pozór warstwa Keep Out l.ayer służy do zaznaczania, gdzie mają być umieszczane elementy i ścieżki. W uproszczeniu można przyjąć, że w warstwie tej określimy rozmiary płytki

Ściślej biorąc, warstwa Keep Out Layer służy właśnie do zaznaczania obszarów, gdzie mogą być umieszczane elementy, natomiast do zaznaczania krawędzi płytki w Autotraxic przewidziana jest warstwa Board Layer. Zasadniczo należałoby więc zaznaczać narożniki płytki w warstwie Board Layer oraz obszar umieszczania elementów w warstwie Keep Out I ayer, jak pokazuje rysunek 56.

Praktyczny problem w tym, że w programie Protel, na który się zapewne kiedyś przesiądziesz i który czyta pliki PCD z Autotraxa,

Rys. 96

Rys. 57

me ma warstwy Board Layer, tylko tzw. warstwy mechaniczne (Mechanical Okazuje sie, iż wielu wytwórców płytek traktuje warstwę Keep Out Layer z Protel a jako obrys płytki. Możesz już teraz przyjąć podobne założenia i w warstwie Board Lay>er zaznaczać narożniki płytki tam, gdzie jest też obrys w warstwie Keep Out Layer, jak pokazuje rysunek 57. Nie rezygnuj z zaznaczenia narożników, ale tylko narożników - to, co umieścisz w warstwie Board Layer przy wydrukach i przy wykonywaniu klisz, pojawi się na wszystkich warstwach. A nie jest dobrym zwyczajem dodawanie obrysu płytki także w warstwach miedzi, ponieważ może to potem spowodować zwarcia. Jeśli więc w warstwie Board Layer zaznaczysz tylko narożniki, na płytkach tylko w narożnikach pojawią się też cienkie ścieżki miedzi, co zwykle nie grozi niczym złym.

Jeśli chcesz, pełny obrys płytki oprócz warstwy Keep Out Layer możes2 też umieścić w warstwie opisu - Top Overlay.

Przyzwyczaj się do takiej kolejności pracy, żeby przed „wrzuceniem” elementów określić rozmiary' płytki. W niektórych przypadkach będą one wyznaczone przez wielkość obudowy. Ale w większości wymiary i proporcje boków płytki nie będą z góry narzucone. Będziesz mieć pełną dowolność.

Z jednej strony płytki większe, mało upakowane, z leżącymi rezystorami, są ładniejsze i nieco łatwiejsze jest projektowanie na nich przebiegu ścieżek, a potem montaż elementów. Z drugiej strony płytki mniejsze, gęsto upakowane, z rezystorami stojącymi, pozwalają bardziej zminiaturyzować urządzenia, a ponadto krótkie połączenia są mniej wrażliwe na wpływ zewnętrznych zakłóceń.

O wielkości płytki zadecydujesz sam. Duże znaczenie ma przy tym doświadczenie. Na początek radzę zaczynać od płytek większych. mało upakowanych. Proponuję zawsze zaczynać od płytki o większych rozmiarach, bo taką płytkę w czasie projektowania można w każdej chwili łatwo zmniejszyć. I już od początku chcę Cię uczulić na pewier. ważny szczegół, o którym zapomina wielu i to nie tylko początkujących. Chodzi o...

Otwory do mocowania

Tylko w nielicznych przypadkach obudowa narzuca rozstaw takich otworów. W większości przypadków- otwory można umieścić

na rogach płytki. Jeśli płytka eksploatowana będzie w warunkach silnych drgań, być może niezbędne będą cztery otwory. Zwykle wystarczą dwa, a w przypadku niewielkich, lekkich płytek - jeden. Płytki zwykle mocowane są albo za pomocą śrubek i nakrętek M3, albo częściej za pomocą blachowkrętów o średnicy 3mm.

W przypadku projektowania otworów do mocowania masz kilka możliwości:

1. Możesz stworzyć oddzielny element biblioteczny zawierający duży punkt z otworem o średnicy 3mm czy raczej 3^mm. Zaletą będzie to, że taki element biblioteczny może zawierać otwór oraz dodatkowe linie w warstwie opisu. Jeśli będzie to element biblioteczny, możesz uwzględnić go w netliście, ale później musisz ukryć opis, który się pojawi. W bibliotece Nowul.lib nic ma takiego elementu, ale znajdziesz go w malutkiej biblioteczce o nazwie Mocujl.lib. Mając aktywną bibliotekę Afnwai.lih. możesz zaimportować ten elemeni poleceniem Ltbrary, Merge (L, M), podając najpierw ścieżkę i nazwę biblioteki, z której chcesz kopiować, a potem nazwę elementu do zaimportowania i nową nazwę patrz rysunek 58. Jeden taki element lub cztery możesz też od razu umieścić na płytce wzorcowej, a potem pizesuwać według upodobania. Przykład znajdziesz na rysunku 59.

Oąy dalszy na s tronie 26.

Elektronika dla Wszystkich Październik 2006 23