Przy współudziale kinezy terapeuty.
Sposób 1 (patrz ryc. 212).
Pw.: siad, ramię kg. ćwiczonej odwiedzione pod kątem 90°, przedramię zgięte pod kątem 90°.
Chwyt: jedną ręką podchwytem za staw łokciowy w ten sposób, że przedramię kinezyterapeuty przylega do przyśrodkowej powierzchni ramienia chorego, a łokieć i biodro kinezyterapeuty stabilizują bark. Drugą ręką chwytamy podchwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący kinezyterapeuty spoczywa na dłoni chorego.
Ruch: skręcanie ramienia do wewnątrz przeciw oporowi.
Sposób 2 (patrz ryc. 45).
Pw.: leżenie tyłem, ramię kg. ćwiczonej odwiedzione pod kątem 90°, przedramię zgięte pod kątem 90°.
Chwyt: jedną ręką podchwytem w '/3 dalszej ramienia w ten sposób, że przedramię kinezyterapeuty przylega do przyśrodkowej powierzchni ramienia chorego, drugą ręką podchwytem za staw promieniowo-nadgarstkowy w ten sposób, że wyprostowany palec wskazujący kinezyterapeuty spoczywa na dłoni chorego.
Ruch: skręcanie ramienia do wewnątrz przeciw oporowi.
Mm. zginające ramię w płaszczyźnie poziomej
Przy użyciu kolumny przyściennej.
Sposób 1.
Pw.: leżenie tyłem, kg. ćwiczona znajduje się od strony kolumny, ramię odwiedzione pod kątem 90° poza brzegiem stołu. Chwyt ręką kg. nie ćwiczonej za brzeg stołu. Stół stoi przed kolumną, a jego długa oś przebiega równolegle do ściany.
Mankiet obejmujący */3 dalszą ramienia łączy się z ciężarem linką biegnącą przez bloczek kierunkowy, którego umiejscowienie w sektorze I zakresu ruchu przedstawia rycina 215, a w sektorze II — rycina 216.
Ruch: zginanie poziome ramienia przeciw oporowi.
Sposób 2.
Pw.: siad z boku kolumny i tyłem do niej przy zginaniu poziomym ramie-
102