image94 (7)

Przy współudziale kinezyterapeuty.

Ryc. 20G.

Sposób 1 (ryc. 206).

Pw.: siad, przedramię zgięte pod kątem 90°.

Chwyt: jedną ręką nachwytem za staw promie-niowo-nadgarstkowy w ten sposób, że przedramię kinezyterapeuty przylega do przedramienia chorego i do jego ramienia tuż nad stawem łokciowym, drugą ręką stabilizujemy bark.

Ruch: odwodzenie ramienia przeciw oporowi.

Sposób 2 (patrz ryc. 43).

Pw.: leżenie tyłem.

Chwyt: jedną ręką podchwytem w '/₃ dalszej ramienia (od strony bocznej) w ten sposób, że zgięte przedramię chorego spoczywa na przedramieniu kinezyterapeuty, który drugą ręką stabilizuje bark do kąta 90°.

Ruch: odwodzenie ramienia przeciw oporowi.

Mm. przywodzące ramią

Przy przywodzeniu ramienia pozycją końcową dla sektora II zakresu ruchu jest pozycja zerowa kończyny górnej. Kończenie przywodzenia ramienia w pozycji zerowej (a nie w pozycji maksymalnego przywiedzenia) jest uzasadnione koniecznością wykonywania wymienionego ruchu w płaszczyźnie czołowej.

Przy użyciu kolumny przyściennej.

Sposób 1.

Przywodzenie ramienia z oporem jest w pozycji leżącej tyłem trudne do wykonania.

Sposób 2.

Pw.: siad na krześle bokiem do kolumny. Przy przywodzeniu ramienia w sektorze I zakresu ruchu kg. ćwiczona jest dalsza od kolumny, a przy przywodzeniu ramienia w sektorze II znajduje się od strony kolumny.

Ryc. 207.

99