nienin, natomiast 20 /decydowanie tak. z czego 14 pragnęło być takimi jak brat, a 0 takimi jak siostra. Z grupy kontiolnej 78 pacjentów' nie wyrażało tego pragnienia, natomiast 7 tak. z czego (> chciało być takimi jak brat. a jeden jak siostra.
Prawie wszyscy homoseksualiści podaj;). że wolą mężczyzn od kobiet nie tylko w sensie seksualnym, lecz rów nież ogólnym. Można by w ięc pizypuszczać. że takie preferowanie będzie dotyczyło również męskiego rodzeństwa homoseksualistów', jak wykazały jednak badania Biebera i wsp., jest dokładnie na odwrót. Męscy homoseksualiści częściej nienawidzą swoicli braci niż swoicli sióstr, i to znacznie częściej niż heterosek-suałiści z grupy kontrolnej. Zwykle dziecko płci męskiej bardziej podziwia brata niż siostrę. Tendencja ta jest widoczna wśród heteroseksualistów /. grupy kontrolnej. natomiast wśród homoseksualistów obserwowana jest tendencja wręcz odwrotna.
W konkluzji swych badań Bieber i wsp. podają, że negatywny stosunek do braci, a pozytywny do sióstr występował częściej pośród homoseksualistów niż w grupie kontiolnej. Homoseksualiści częściej nienawidzili swoich braci niż sióstr i obawiali się ich, natomiast w grupie kontrolnej nie stwierdzało się takich różnic w stosunku do braci lub sióstr.
Mimo częściej występującej nienawiści i niechęci do braci, pacjenci homoseksualni częściej niż pacjenci z grupy kontrolnej chcieli identyfikować się ze swoimi braćmi. Tendencja ta prawdopodobnie odbija odczuwaną przez homoseksualistów potrzebę identyfikowania się z męskim wzorcem, którego nie dostarczył ojciec. Homoseksualnych pacjentów, którzy identyfikują swoich partnerów z rodzeństwem, można zdaniem Biebera i wsp. podzielić na trzy grupy:
1. łych. którzy identyfikują partnera z podziwianym bratem. Bieber i wsp. uważają, że chęć pozytywnej identyfikacji z podziwianym mężczyzną, który z kolei akceptuje swego partnera, jest dominującym psy-chodynamicznym czynnikiem w tej grupie.
2. łych. którzy identyfikują partnera z bratem, z któ-lym stosunki były wrogie, Pacjenci z tej grupy ..używają" partnera w celu wyrażenia swej wrogości, destrukcyjnego wpływu lub współzawodnictwa w stosunku do innych mężczyzn.
Ś. Tych, którzy identyfikują partnera z uwielbianą siostrą. Zasadniczym rysem psychopatologicznym jest wtedy ukryty stosunek miłosny do siostry.
Ojcowie homoseksualistów są zwykle nieobecni w rodzinie, i to nie tylko fizycznie, z powodu śmierci lub rozwodu, lecz równie często emocjonalnie, mimo swojej fizycznej obecności w domu: 84% homoseksualistów i jedynie 18% heteroseksualistów badanych przez Saghira i Robinsa stwierdziło, że ich ojcowie byli obojętni i nie interesowali się nimi w okresie dzieciństwa. Obojętność ta była raczej rysem dominującym, a nie sporadycznym brakiem uwagi. Ich ojcowie rzadko się z nimi bawili, rzadko też dzielili z nimi zainteresowania. często natomiast byli szorstcy i brutalni, używając w stosunku do swoich synów określeń poniżających godność własną dziecka. Ojcowie zauważali brak zainteresowań sportowych syna i unikanie przez niego udziału w grach chłopięcych, co powodowało nasilenie wrogości do dziecka, nazywanie go ..maminsynkiem" lub „babą". Większość ojców homoseksualistów wszelkie decyzje dotyczące domu pozostawiała w rękach swych żon. Jeśli większość ojców heteroseksualistów (71%) podejmowała decyzje domowe i brała aktywny udział w życiu rodzinnym, to wśród ojców homoseksualistów jedynie 40% wykazywało takie skłonności.