img041 (13)

Brak zainteresowania i związku z synem uniemożliwia! synowi wzorowanie się na ojcu, traktowanie go jako wzorca, z którym mógłby się identyfikować. Według danych Saghira i Robinsa jedynie 139r homoseksualistów identyfikowało się w dzieci list wie z ojcem, w porównaniu do 2/3 heteroseksualistów, u których ten proces następował. Ponadto 15% homoseksualistów (ani jeden heteroseksualista) nie miało osoby ojca do identyfikacji - albo dlatego, że byli dziećmi nieślubnymi, albo na skutek rozwodu lub śmierci ojca. Jedynie \H^c/< homoseksualistów* uważało, że ich związek z ojcem w okresie dzieciństwa był dobry', w odróżnieniu od heteroseksualistów, z których aż 82% uznało taki związek za dobry.

Wśród badanych przez Westwooda homoseksualistów aż 53% twierdziło, że z ojcami nie miało żadnego kontaktu lub kontakt ten hyi bardzo slaby. Brak możności identyfikacji z rodzicem tej samej płci co dziecko może prowadzić do nieprawidłowej identyfikacji z rodzicem płci przeciwnej. Dlatego wydaje się, że brak kontaktu z ojcem może być szczególnie istotnym czynnikiem w rozwoju homoseksualizmu.

Badania psychoanalityczne Biebera i wsp. jednoznacznie wykazały nieprawidłowy stosunek ojciec - syn u męskich homoseksualistów. W badaniach tych stwierdzono, że ojciec był oddalony od syna i spędzał z nim mało czasu. Niezależnie od tego, jak przekonujące były powody braku kontaktu z synem, wynikało to prawie zawsze z psychologicznych problemów ojca. Mogą istnieć także szczególne przyczyny długotrwałego braku ojca. takie jak wojna, lub bardziej kiótko-trwałe - związane z pracą zarobkową ojca w innym mieście lub w innym kraju. Wśród badanych przez Biebera i wsp. homoseksualistów. 63 stale mówiło, że nienawidzi swego ojca. W grupie kontrolnej pacjentów heteroseksualnych takie uczucia żywiło 37. Wśród homoseksualistów stale obawiało się swoich ojców 70 w porównaniu / 54 osobami / grupy kontrolnej. Im bliższy był stosunek matka-syn, tym silniejsze było współzawodnictwo seksualne / ojcem. Łączyło się to jednocześnie z obawą przed fizycznym zagrożeniem ze strony ojca oraz obawą uszkodzenia przezeń narządów płciowych syna. Wielu ojców rywalizowało / synami w sposób dużo ostrzejszy niż z córkami. Seksualny charakter tej rywalizacji był widoczny w snach oraz w swobodnych skojarzeniach ojców, którzy mają homoseksualnych synów.

Głębokie międzypersonalne zaburzenie jest widoczne w stosunkach ojciec - homoseksualny syn. Żaden z ojców w tej grupie nie został uznany przez psychoanalityków za normalnego ojca. W przeważającej w ięk-szości ojcowie homoseksualistów mieli obojętny, wrogi, lekceważący i jawnie negatywny stosunek do syna. Najczęściej występującym nastawieniem homoseksualnych synów w stosunku do swych ojców była nienawiść i strach.

Spośród 106 ojców homoseksualistów, 79 nie okazywało pozytywnych uczuć synowi. Spośród nich zaś 18 ojców przejawiało obojętność w stosunku do swych synów, 44 wrogość, a 14 ambiwalencję, 3 postawę dominacji i eksploatacji.

Badania Biebera i wsp. wykazały, że synowie obojętnych ojców szukali u partnerów homoseksualnych właściwości, jakich nie znaleźli u swoich ojców: 45 homoseksualistów poszukiwało ciepła, 47 - życzliwości, aż 03 - kontaktu. Na tej podstawie Bieber i wsp. uznali, że „Wszelkie warunki, powodujące u mężczyzn patologiczne potrzeby - które mogą być zaspokojone jedynie przez innych mężczyzn - przyczyniają się do rozwoju homoseksualizmu lub homoseksualnych problemów".

Jedynie trzech spośród 79 ojców homoseksualistów, którzy byli zakwalifikowani jako obojętni ojcowie.