img089 (17)

Faza wielomoczu

Trwa przeciętnie 7-10 dni. W tym okresie stopniowo, a rzadziej dość nagle, zaczyna wzrastać ilość oddawanego moczu. Z powodu upośledzenia czynności cewek może ona dojść do kilku litrów na dobę.

W początkowym okresie wielomoczu parametry' biochemiczne mocznicy mogą nie wykazyw^rać tendencji spadkowej.

Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej.

Chorzy są skłonni do odwodnienia, utraty sodu i potasu. Dlatego ważną czynnością pielęgniarek w tym okresie jest prowadzenie dokładnego bilansu wodno-elektrolitowego. Wymagana jest codzienna kontrola jonogramu osocza oraz masy ciała. Ilość i skład podawanych choremu płynów, lekarz ustala indywidualnie, w zależności od strat przez nerki.

Szczególnie niebezpieczne jest znaczne zmniejszenie stężenia potasu w surowicy, co może być przyczyną nagłego zgonu. Hipokalemia przejawia się głównie zaburzeniami czynności mięśnia serca ( częstoskórcz. skurcze dodatkowe, migotanie komór ), mięśni poprzecznie prążkowanych ( osłabienie siły mięśniowej, a niekiedy nawet całkowite porażenie mięśni ) i mięśni gładkich. Często stwierdza się wzdęcie brzuch wskutek atonii jelit, a nawet mogą wy stąpić objawy ich niedrożności porażennej. Występują również zaburzenia ze strony układu nerwowego, które objawiają się parastezjami i nadpobudliwością nerwową lub apatią.

W okresie wielomoczu przestrzeganie dokładnego bilansu wod no-e 1 ek troi i to wego daje szybką poprawę stanu chorego. Czynność nerek ulega normalizacji.

Zarówno w fazie skąpomoczu i wielomoczu odporność chorych jest zmniejszona, często występują zakażenia układu moczowego i oddechowego, które leczy się odpowiednimi antybiotykami w dawkach zależnych od stopnia uszkodzenia nerek. Bardzo dużę znaczenie ma pielęgnacja:

toaleta jamy ustnej i drzewa oskrzelowego zapobieganie niedotlenieniu płuc profilaktyka przeciwodleżynowa częsta zmiana opatrunków

- utrzymywanie w idealnej czystości wszelkich zgłębników i cewników Dla większości chorych leczenie zachowawcze o.n.nrn. jest bardzo poważne Około 50% chorych umiera w okresie skąpomoczu lub nawet wielomoczu. Śmiertelność zależy przede wszystkim od choroby podstawowej, prowadzącej do wystąpienia o.n.n,n., wieku chorego oraz współistniejących powikłań.