img120

niebieski na skutek wniknięcia błękitu metylenowego do wnętrza komórki przez błonę cytoplazmatyczną. Żywe komórki drożdży są bezbarwne;

•    w 10 polach widzenia policzyć osobno komórki żywe - bezbarwne, i martwe — ciemnoniebieskie;

•    wyliczyć średnią arytmetyczną komórek żywych i martwych w jednym polu widzenia i obliczyć procent żywych drożdży.

3. Obserwacje mikroskopowe niektórych grzybów pleśniowych:

•    hodowle pierścieniowe poszczególnych rodzajów grzybów pleśniowych umieścić pod mikroskopem. Oglądać przy powiększeniu 10 x 10, a następnie przy powiększeniu 10 x 40, zwracając uwagę na budowę strzępek wegetatywnych i zarodnikonośnych oglądanych rodzajów pleśni;

•    na podstawie obserwacji preparatów pleśni wykonać rysunki, uwzględniając budowę strzępek wegetatywnych i zarodnikonośnych oraz budowę i kształt zarodników;

•    opisać rysunki, podając powiększenie mikroskopu, nazwę rodzajową grzybów pleśniowych oraz poszczególne elementy strzępek zarodnikonośnych.

6. MIKROBIOLOGICZNE PRZEMIANY WĘGLOWODANÓW

6.1. Wprowadzenie

Węgiel występuje w wielu postaciach, poczynając od prostych związków, jak CH₄, przez złożone węglowodany, jak skrobia, celuloza, do postaci nie rozłożonej biomasy. Rozkład tych związków zależy od ich struktury, warunków środowiska i składu mikroorganizmów. Cukry złożone ze względu na dużą masę cząsteczkową muszą być rozłożone za pomocą enzymów hydroli-tycznych do cukrów prostych. Cukry te są rozkładane w toku utleniania substratów przez fermentację lub w wyniku oddychania tlenowego.

W procesach fermentacji następuje niecałkowite utlenienie materii organicznej, na skutek czego z substratów, np. z węglowodanów, powstają związki o mniejszym od nich ciężarze cząsteczkowym. Są to przeważnie kwasy, alkohole i gazy. Rozróżnia się homofermentacje charakteryzujące się wytwarzaniem tylko jednego produktu końcowego oraz heterofermenta-cje, w których końcowych produktów jest więcej niż jeden. Nazwy poszczególnych fermentacji pochodzą od nazw produktów, które otrzymuje się w wyniku działalności drobnoustrojów.

48