-2-
WYKŁAD: HORMONY ROŚLINNE
- transport do wnętrza komórki zachodzi dzięki białkom AUX, ale auksyna przechodzi także biernie w formie niezdysocjowanej. (Apoplast jest lekko kwaśny, większość I AA pozostaje w formie niezdysocjowanej. Po przejściu do cytoplazmy IAA dysocjuje na H' i IAA , co zapewnia utrzymanie gradientu dla dyfuzji)
I AA jest wyrzucany przez PIN do apoplastu, gdzie przyłącza proton i przechodzi w formę niezdysocjowaną (z cytoplazmy do apoplastu możliwy jest tylko transport za pomocą białek PIN - nie ma ich w górnej części komórki, dlatego nie zachodzi akropetalny transport IAA)
- białka PIN są wbudowywane w bony plazmolemmy dzięki asocjacji pęcherzyków diktiosomalnych, proces jest sterowany przez cytoszkielet
- na skutek endocytozy mogą się odłączać i wędrować na krótko do cytoplazmy
- w wyniku reorganizacji cytoszkieletu białka PIN mogą być włączane w boczne ściany, co skutkuje gromadzeniem IAA i rozwojem odgałęzień bocznych
slajd 8/18
O stężeniu IAA decyduje:
- tempo syntezy
- tempo tworzenia koniugatów
- tempo rozkładu
- transport
- kompartmentacja w chloroplastach (może być tam wycofywane podobnie jak ABA)
slajd 9/18
Stężenie jest bardzo ważne, decyduje o rodzaju odpowiedzi: stężenie, które stymuluje wzrost pędu, hamuje wzrost korzenia (dużo niższe stężenia stymulują wzrost korzenia)
slajd 10,11/18
Mechanizm działania auksyny:
IAA uruchamia dwa poziomy modulacji:
IAA wiąże się do receptorów wewnątrzkomórkowych, na błonach ER; są także w plazmolemmie (ogólnie receptory są słabo poznane, najlepiej te w ER)
współdziałają z białkami G, wtórnymi przekaźnikami są jony wapnia i lizofostatylydocholina (lizoPC)
- Ca2’ stymulują CDPK (kinazy zależne od Ca2’-kalmoduliny), które fosforylują resztę C-końca H'-ATPazy, umożliwiając przyłączenie białka 14-3-3 i tym samym aktywują pompy
spada pH ściany, co umożliwia wzrost
-2-