-6-
Absorpcyjna spektrometria atomowa-
usunięcia lotnych produktów) rurka przepłukiwana jest z zewnątrz i od wewnątrz gazem obojętnym (argon, azot) uniemożliwiając tym samym jej kontakt z tlenem atmosferycznym. Pomiaru absorbancji dokonuje się na etapie atomizacji, w tej fazie stosuje się zatrzymanie przepływu gazu wewnętrznego, aby możliwie długo atomy pierwiastka przebywały w świetle kuwety. Kuwety grafitowe są najszybciej zużywającym się elementem (jedna kuweta w cenie ok. 50 USD. wytrzymuje 100-200 atomizacji), na ich żywotność ma wpływ czas i temperatura atomizacji, jak również zawartość utleniaczy (kwasów) w próbce.
-Techniki redukcyjne: metoda wodorkowa oraz zimnych par (Hg); wykorzystuje się tutaj zdolność niektórych pierwiastków (As, Bi, Sb, Se, Sn, Te) do tworzenia lotnych wodorków, które w podwyższonych temperaturach ulegają łatwo rozkładowi. Do uzyskania aktywnego wodoru stosuje się zwykle borowodorek sodu (NaBKł) w środowisku kwaśnym:
NaBIU + HC1 + 3 H20 8 H + HjBOs - NaCl
As3 + + 16 H ^ 2 AsH3 t + 5 H2
950” C
2 AsH3 -► 2 As° + 3 Hx
Metoda zimnych par ogranicza się tylko do rtęci, z uwagi na wysoką prężność par tego pierwiastka w temperaturze pokojowej. Do redukcji rtęci wykorzystuje się chlorek cynawy (SnCk) lub borowodorek sodu.
Hg2+ + Sn2+-^Hg°f+ Sn4+